Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

╚»*«╝Pantocratoria©╚»*«╝


╚»*«╝Pantocratoria©╚»*«╝


Εγκρίθηκαν 10.554 θέσεις εργασίας για ανέργους σε 47 Φορείς

Posted: 16 Jan 2012 02:31 PM PST

Εγκρίθηκαν 10.554 θέσεις εργασίας για ανέργους σε 47 Φορείς
Ολοκληρώθηκαν από τη Γενική Γραμματεία Διαχείρισης Κοινοτικών και Άλλων Πόρων του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, οι διαδικασίες αξιολόγησης και επιλογής των Δικαιούχων φορέων για την υλοποίηση των Προγραμμάτων Κοινωφελούς Εργασίας στην Περιφέρεια Αττικής.

Ειδικότερα, εγκρίθηκαν 10.554 θέσεις απασχόλησης, πεντάμηνης διάρκειας, σε 47 Φορείς μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα οι οποίοι θα κάνουν και τις προσλήψεις των ανέργων. Η τοποθέτηση των ωφελουμένων από το πρόγραμμα θα γίνει σε 131 Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (α και β βαθμού), της Περιφέρειας Αττικής, με τους οποίους οι φορείς έχουν υπογράψει μνημόνια συνεργασίας για την υλοποίηση προγραμμάτων Κοινωφελούς Εργασίας.

Όπως αναφέρει η express,δικαιούχοι είναι, Σωματεία, Ιδρύματα, Εταιρίες Αστικού Δικαίου, Συνδικαλιστικές Οργανώσεις και Επαγγελματικές Ενώσεις.

Οι ωφελούμενοι πρέπει να διαθέτουν δελτίο ανεργίας ή να είναι αγρότες ασφαλισμένοι στον ΟΓΑ που δεν διαθέτουν ή δεν δικαιούνται δελτίο ανεργίας και έχουν εισόδημα έως 10.500 ευρώ για το οικονομικό έτος 2010.
Zougla.gr
Αν σας άρεσε μοιραστείτε το!!(κοινοποίηση στο facebook)Σας ευχαριστώ!!!

Μας χρεώνουν χρεοκοπία και ισοτιμία 1530 δραχμών ανά ευρώ!

Posted: 16 Jan 2012 02:27 PM PST

Μας χρεώνουν χρεοκοπία και ισοτιμία 1530 δραχμών ανά ευρώ!
Εκτός της JP Morgan που προεξοφλεί χρεοκοπία της Ελλάδας και ποντάρει σε αυτήν προτρέποντας και τους πελάτες της να κάνουν το ίδιο αλλά και των Sunday Times που αναφέρονται σε αναπόφευκτη χρεοκοπία της Ελλάδα τον Μάρτιο, αναλυτές της αγοράς αναφέρονται σε υποτίμηση-σοκ της δραχμής θεωρώντας επίσης δεδομένη την χρεοκοπία και την έξοδο της χώρας μας από το κοινό νόμισμα.

«Δεδομένου ότι η Ελλάδα εντάχθηκε στην ευρωζώνη πριν από δέκα χρόνια, με ισοτιμία 1 ευρώ προς 340,75 δραχμές, η αγορά τιμολογεί αυτή την περίοδο σε μια μαζική υποτίμηση, γύρω στις 1530 δραχμές ανά ευρώ» αναφέρει χαρακτηριστικά ιστοσελίδα που σχετίζεται με επενδύσεις σε νομίσματα και εμπορεύματα, βασισμένη -όπως ισχυρίζεται- σε έκθεση μεγάλου οίκου.

Παράλληλα, η καταστροφολογική έκθεση αναφέρεται και σε νέο εσκούδο και νέα ιρλανδική λίρα, προβλέποντας προφανώς αργή και βασανιστική αποδόμηση της ευρωζώνης…
Σενάρια-σοκ έχουν αρχίσει να ξεπηδούν τόσο για την Ελλάδα όσο και το κοινό νόμισμα καθώς οι κερδοσκόποι βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για επιθέσεις εναντίον του ευρώ μετά την εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις για το κούρεμα του ελληνικού χρέους αλλά και τις υποβαθμίσεις σε σειρά κρατών της ευρωζώνης με επίκεντρο της απώλεια του «ΑΑΑ» της Γαλλίας.

Την ώρα που το ευρώ είδε την ισοτιμία έναντι του γιέν να πηγαίνει σε χαμηλό 11ετίας και να αγγίζει χαμηλό πάνω από 16 μηνών έναντι του δολαρίου, η S&P's έχει βάλει στο μάτι στον EFSF και απειλεί με υποβάθμιση ακόμη και τον μηχανισμό στήριξης προκαλώντας έντονους τριγμούς στο οικοδόμημα της Ευρώπης, που μοιάζει να παλεύει με προβλήματα τύπου λερναίας Ύδρας όπου ένα λύνεται και δύο προκύπτουν.
Χρεοκοπία της Ελλάδας στις επόμενες δέκα εβδομάδες «βλέπουν» οι Sunday Times, εξαιτίας της κατάρρευσης των διαπραγματεύσεων για το ελληνικό PSI και της αδυναμίας της χώρας να αποπληρώσει τα κρατικά ομόλογα που λήγουν στις 20 Μαρτίου.

Σύμφωνα με βρετανική εφημερίδα, η Ελλάδα μπορεί να πτωχεύσει μέσα στις επόμενες 10 εβδομάδες και να βάλει... βόμβα στο ευρώ.

Λόγω της πτώχευσης, όπως εκτιμά ο αρθρογράφος, η Ελλάδα μπορεί να προτιμήσει την έξοδο από το ευρώ και την επιστροφή στη δραχμή.

«Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν δείχνουν να θέλουν να επιτρέψουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αλλά αυτό δεν παύει να αποτελεί ένα ενδεχόμενο, ειδικά μετά την μαζική υποβάθμιση των ευρωπαϊκών χωρών (Γαλλία, Αυστρία, κλπ) την περασμένη Παρασκευή, γεγονός που ενδεχομένως να επιφέρει προβλήματα στο Ταμείο διάσωσης των υπερχρεωμένων χωρών του Νότου» αναφέρει το επίμαχο δημοσίευμα των Sunday Times.
Star.gr
Αν σας άρεσε μοιραστείτε το!!(κοινοποίηση στο facebook)Σας ευχαριστώ!!!

Τζούλια Αλεξανδράτου: "Ετοιμάζω κόμμα"

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Μετά από καλλιστεία, εκπομπές, εμφανίσεις σε νυχτερινά μαγαζιά, ερωτικές ταινίες και διαφημιστικά ροζ τηλεφώνων η Τζούλια αποφάσισε να πολιτευτεί. Ναι, θα το ζήσουμε και αυτό.

Αν στις επικείμενες εκλογές δε θες ή δεν ξέρεις τι να ψηφίσεις η Τζούλια Αλεξανδράτου ετοιμάζει δικό της κόμμα, μια πρωτοποριακή κίνηση όπως είπε η ίδια σε πρόσφατη συνέντευξή της.

Μπορεί να ξεκίνησε από τα καλλιστεία από μια ξινή γκριμάτσα, να συνέχισε με απόπειρες στο τραγούδι και την παρουσίαση και μέχρι πριν λίγο να άνηκε στο... δυναμικό της Sirina πλέον όμως αποφάσισε να στραφεί στην πολιτική.

Μιλώντας στο onlycy.com, είπε για τα πολιτικά της σχέδια "Τώρα θα δείτε σε λίγους μήνες... Ετοιμάζω ένα νέο κόμμα και είναι η πρώτη φορά που το λέω στο site σας, ούτε στην Ελλάδα το έχω πει..και σκέφτομαι πολύ σοβαρά όχι να κάνω ένα κόμμα για να λέω κάνω ένα κόμμα, αλλά ίσως είναι μια πρωτοποριακή κίνηση, ίσως και ο κόσμος από αντίδραση και μόνο, ποτέ δεν ξέρεις να με ψηφίσει. Ο κόσμος έχει αγανακτήσει με την πολιτική κατάσταση του τόπου μας και από όλη αυτή την κατρακύλα που επικρατεί στην Ελλάδα και αντί να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια και να περιμένουμε το χειρότερο, ας δούμε και μια άλλη πλευρά, ή ας κάνουμε και μια άλλη κίνηση, που ίσως καλυτερέψουν τα πράγματα. Ποτέ δεν ξέρεις".

Η Τζούλια όμως σκέφτεται να φύγει για τα... ξένα καθώς την περιμένει το Los Angeles και το αμερικανικό Playboy.

"Θα φύγω εξωτερικό LA τον Απρίλη να δοκιμάσω και εκεί την τύχη μου,θα δω πως παν τα πράγματα. Θέλω πάρα πολύ να συνεχίσω να κάνω αυτό που έκανα, φωτογραφίσεις,να είμαι σε αυτό το χώρο, αλλά σε ένα άλλο επίπεδο πλέον. Δηλαδή μιλάμε για μια χώρα που δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα. Μιλάμε για άλλα κυβικά για εντελώς διαφορετικά πράγματα και διαστάσεις. Εκεί είναι πολύ πιο μεγάλα από εδώ. Θα δοκιμάσω λοιπόν την τύχη μου να δω πως θα πάει. Μου έγινε και πρόταση για αμερικάνικο PLAYBOY και σίγουρα θέλω να κάνω δηλαδή κάποια πράγματα , έχω αργήσει κιόλας που δεν έχω πάει ακόμα στην Αμερική".

Όσο για το αν έχει μετανιώσει για τις επιλογές της, εκείνη απάντησε: "Σίγουρα!Όπως όλοι οι άνθρωποι. Ευτυχώς γι΄αυτά που έχω μετανιώσει δεν ήτανε σημαντικά στην Τζούλια,διότι για τα τριγύρω δεν με αφορά, να θεωρούν κάποιοι αυτά που κάνω εκτός ορίων. Στην καριέρα μου κάνω πράγματα εκτός ορίων αυτό το είπα και πριν αλλά στην ιδιωτική μου ζωή είμαι το άλλο άκρο. Είμαι ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο"

Διάσημοι που επέλεξαν το διαμέρισμα από τη βίλα!

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Όλο και περισσότεροι διάσημοι και πάμπλουτοι stars απαρνιούνται τις πολυτελείς και πανάκριβες βίλες τους στο Hollywwod για τη ζεστασιά που προσφέρει ένα κομψό και καλαίσθητο διαμέρισμα στο κέντρο μεγάλων πόλεων.

Ιδού οι πιο γνωστοί stars και τα διαμερίσματά τους:

1) Chace Crawford

Ο Chace, γνωστός από τη συμμετοχή του στην τηλεοπτική σειρά Gossip Girl, νοίκιασε ένα ρετιρέ στο κέντρο της Νέας Υόρκης, για το οποίο πληρώνει ενοίκιο 5.100 δολάρια το μήνα!

Τα διαμερίσματα του κτιρίου Dwell95, έχουν διακοσμηθεί από τον διάσημο Γάλλο, Philippe Starck.

2) Alec Baldwin

Ο Alec Baldwin πρόσφατα αγόρασε ένα κλασικό διαμέρισμα, ανακαινισμένο, με τέσσερις κρεβατοκάμαρες και αντίστοιχο αριθμό μπάνιων, στην καρδιά του Greenwich Village.

Η τιμή του; 12,5 εκατ. δολάρια!

3) Kevin Spacey

Ο Kevin Spacey κάποτε είχε αυτό το διαμέρισμα στην Tribeca, με τρεις κρεβατοκάμαρες και δύο μπάνια.

Το διαμέρισμα εκτεινόταν στους δύο τελευταίους ορόφους σε ένα κτίριο πέντε ορόφων και το αγόρασε για 5 εκατ. το 2008.

4) Sheryl Crow

Η Sheryl Crow κατείχε μια σοφίτα στη Νέα Υόρκη μέχρι το 1998 και μετέτρεψε τον αστικό και βιομηχανοποιημένο χώρο σε vintage σπίτι.

5) Diddy

Ο Diddy αγόρασε ένα διαμέρισμα κοντά στο Central Park, το οποίο σχεδιάστηκε από τον Benjamin Noriega-Ortiz.

6) Leonardo DiCaprio

Ο σταρ του Τιτανικού αγόρασε ένα διαμέρισμα στο Riverhouse, το οποίο είναι και οικολογικό!

Το εσωτερικό του σχεδιάστηκε από τον Thom Filicia.

7) Justin Timberlake

Ο δημοφιλής τραγουδιστής και ηθοποιός αγόρασε το συγκεκριμένο διαμέρισμα με τρεις κρεβατοκάμαρες και τρία μπάνια στην Tribeca για 4.774 εκατ. δολάρια το 2008.

8) Mariska Hargitay

Η Mariska Hargitay κάποτε είχε στην ιδιοκτησία της ένα ρετιρέ με τρεις κρεβατοκάμαρες και τρία μπάνια, σε ένα ιστορικό κτίριο στο Chelsea της Νέας Υόρκης.

Το έβγαλε προς πώληση το 2008 για 8.25 εκατ. δολάρια.

9) Natalie Portman

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός είχε κάποτε ένα διαμέρισμα με τρεις κρεβατοκάμαρες, τρία μπάνια, το οποίο βρισκόταν στο κτίριο του Richard Meier στην Charles Street στο Manhattan.

Η Natalie το πούλησε το 2008 για 6.55 εκατ. δολάρια.

10) Scarlett Johansson

Η σέξι ηθοποιός κατείχε ένα διώροφο διαμέρισμα στην Tribeca του Manhattan.

11) Christian Lacroix

Ο Γάλλος σχεδιαστής μόδας Christian Lacroix ζούσε σε ένα διαμέρισμα στην διάσημη περιοχή Marais του Παρισιού.

Το 2009 αποφάσισε να το πουλήσει για 2,6 εκατ. δολάρια.


Ανακαίνιση ύψους 1 εκατομμυρίου λιρών για πρίγκιπα William και Kate!

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

To πριγκιπικό ζεύγος αναμένεται να μετακομίσει στο διπλανό οίκημα εντός του Kensington Palace στο Λονδίνο μέχρι το 2013.

1 εκατομμύριο λίρες θα κοστίσει στον πρίγκιπα William και τη Δούκισσα του Cambridge η μετακόμιση στο σπίτι της αδερφής της βασίλισσας Ελισάβετ, εντός του παλατιού του Kensington.

Η απόφαση του ζεύγους για μετακόμιση βάζει λάδι στη φωτιά της φημολογίας που θέλει την Kate να είναι έγκυος.

Το οίκημα στο οποίο θα μπουν κανονικά μέσα στο 2013 έχει ιδιωτικό κήπο και 20 δωμάτια. Μάλιστα, ένα εξ αυτών είναι δωμάτιο "νοσοκομείου"!

Να σημειωθεί ότι η ανακαίνιση δεν θα γίνει εξ ολοκλήρου από βασιλικό χρήμα, αλλά μέρος της θα επιχορηγηθεί από το κράτος. Οι Άγγλοι έχουν ακόμα έναν λόγο να βγουν στους δρόμους.

Σχεδόν έτοιμο το 24 εκατομμυρίων σπίτι-παλάτι της Ζιζέλ

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

18 μήνες μετά την έναρξη των εργασιών, το σπίτι των ονείρων της Gisele Bunchen και του Tom Brady στο Los Angeles είναι σχεδόν έτοιμο να κατοικηθεί.

Το περασμένο καλοκαίρι άρχιζε να χτίζεται το σπίτι, μεγέθους ξενοδοχείου, της supermodel Gisele και του παίκτη του αμερικανικού ποδοσφαίρου Tom Brady. Οι οροφές και οι κήποι είναι πλέον έτοιμοι, αλλά δυστυχώς το σπίτι δεν θα είναι έτοιμο ώστε η οικογένεια να κάνει εκεί Χριστούγεννα.

Το σπίτι, στο οποίο θα μείνει το ζευγάρι και ο 2 ετών γιος τους, Benjamin είναι 6.500 τετραγωνικών μέτρων και διαθέτει 8 κρεβατοκάμαρες. Έχει 6 γκαράζ, πισίνα με σπα, ένα γυμναστήριο για τον Tom και κελάρι κρασιών. Οι δύο πτέρυγες συνδέονται με μια γέφυρα, ενώ έχει προβλεφθεί ακόμα, ένα δωμάτιο όπου θα παίζει ο Benjamin, δωμάτιο για τον μπάτλερ και φυσικά ασανσέρ.

Για το ζευγάρι, που αξίζει σχεδόν 69 εκατομμύρια ευρώ χάρη στα συμβόλαια της Gizele, αλλά και του Tom με τους New England Patriots, τα χρήματα δεν είναι το πρόβλημα. Αγόρασαν το οικόπεδο το 2008 για περίπου 8 εκατομμύρια ευρώ.

Ανάμεσα στους γείτονες τους θα είναι οι Arnold Schwarzenegger, Heidi Klum και Seal.

Η Gisele, που θέλει να ζει φιλικά προς το περιβάλλον, επέμενε ώστε να χρησιμοποιηθούν οικολογικά υλικά, ενώ το σπίτι διαθέτει συστήματα ανακύκλωσης και εξοικονόμησης ενέργειας.

Ο Taylor Lautner δεν είναι gay. Άσχετα με τα όσα γράφει το "People"

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Ο νεαρός ηθοποιός Taylor Lautner, έγινε γνωστός από το ρόλο του λυκάνθρωπου στη saga του Twilight. Α και από την υποτιθέμενη συνέντευξη του στο περιοδικό People, όπου παραδέχεται πως είναι ομοφυλόφιλος.

Η ιστορία έχει ως εξής: πρόσφατα κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο ένα εξώφυλλο του περιοδικού People, με φωτογραφία του ηθοποιού και δήλωσή του, σύμφωνα με την οποία παραδέχεται πως είναι ομοφυλόφιλος.

Όπως ήταν αναμενόμενο, ο εκπρόσωπος του Taylor έσπευσε να διαψεύσει τη δήλωση, ισχυριζόμενος πως το εξώφυλλο είναι ψεύτικο.

Η δήλωση που φιλοξενούσε το ψεύτικο εξώφυλλο έλεγε πως "αισθάνομαι απελευθερωμένος που είπα την αλήθεια (δηλαδή πως είναι ομοφυλόφιλος). Είμαι πιο ευτυχισμένος από ποτέ."

Ο εκπρόσωπος του Taylor πάντως τόνισε ότι είναι "απογοητευμένος που οι άνθρωποι αστειεύονται με κάτι που έχει να κάνει με την σεξουαλικότητα κάποιου. Αφήστε τον Lautner να είναι ο,τι θέλει να είναι."

Άρωμα" Ασίας με ταϊλανδέζικους κοτοκεφτέδες

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Δε χρειάζεται να αλλάξουμε ήπειρο για να γευτούμε τις εκλεκτές ασιατικές γεύσεις!

Ταϊλανδέζικοι Κοτοκεφτέδες

Συνταγή για 6-8 άτομα

Υλικά:

1/2kg κιμάς κοτόπουλου

4 φρέσκα κρεμμυδάκια, ψιλοκομμένα

1 φλιτζάνι ψιλοκομμένο φρέσκο κόλιανδρο

1/3 φλιτζανιού γλυκιά σάλτσα τσίλι

1 φλιτζάνι τριμμένη φρυγανιά

1/2 κουταλάκι του γλυκού τζίντζερ, σκόνη

1/2 κουταλάκι του γλυκού φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι

1 κουταλάκι του γλυκού σησαμέλαιο

Χυμός μισού λεμονιού

Σπορέλαιο για τηγάνισμα

Προετοιμασία:

Σε ένα μεγάλο μπολ, ανακατέψτε τον κιμά με την φριγανιά. Προσθέστε το κρεμμυδάκι, το ψιλοκομμένο κόλιανδρο, τη σάλτσα τσίλι, το σησαμέλαιο, το τζίντζερ, το αλάτι, το πιπέρι και το χυμό λεμονιού και ανακατέψτε καλά να ενωθούν όλα τα υλικά.

Με βρεγμένα τα χέρια, πλάστε τους κεφτέδες σε μέτριο μέγεθος. Βεβαιωθείτε ότι όλοι οι κεφτέδες έχουν το ίδιο μέγεθος για να έχουν τον ίδιο χρόνο ψησίματος.

Ζεστάνετε αρκετό σπορέλαιο σε ένα μεγάλο τηγάνι σε μέτρια φωτιά. Τηγανίστε τους κεφτέδες σε παρτίδες μέχρι να ροδίσουν. Σερβίρετε τους κεφτέδες με τηγανητά νούντλς και συνοδέψτε με γλυκιά σάλτσα τσίλι. Για επιδόρπιο επιλέξτε μία ωραία πορτοκαλόπιτα.

Καλή Όρεξη!

Σαλάτα με Κοτόπουλο και Βινεκρέτ Πορτοκαλιού

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Πείτε τέλος στην κλασσική συνταγή σαλάτας με κοτόπουλο και δοκιμάστε κάτι νέο!

Συνταγή για 4-6 άτομα

Υλικά:

Σαλάτα:

500γρ. στήθος κοτόπουλου ψημένο στην σχάρα, κομμένο σε λωρίδες

3 φλιτζάνια πράσινο μαρούλι χοντροκομμένο

2 φλιτζάνια κόκκινο μαρούλι, χοντροκομμένο

2 πορτοκάλια, καθαρισμένα και κομμένα σε κύβους

1/2 φλιτζάνι πράσινα κρεμμυδάκια, ψιλοκομμένα

Βινεκρέτ:

Χυμός από 1 πορτοκάλι

2 κουταλιές της σούπας λευκό ξύδι βαλσάμικο

4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο

2 κουταλάκια του γλυκού μουστάρδα

1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι

1/2 κουταλάκι του γλυκού φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

1/2 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη

Προετοιμασία:

Πρώτα ετοιμάζουμε την βινεκρέτ: Βάζουμε όλα τα υλικά της βινεκρέτ σε ένα μπλέντερ και κτυπούμε όλα τα υλικά μέχρι να δημιουργηθεί μία απαλή σάλτσα. Την σάλτσα αυτή μπορείτε να την διατηρήσετε αεροστεγώς στο ψυγείο για 2 εβδομάδες.

Για την σαλάτα: Βάζουμε όλα τα υλικά της σαλάτας σε μία μεγάλη σαλατιέρα και ανακατεύουμε καλά. Σερβίρουμε σε ατομικά μπολ την σαλάτα και περιχύνουμε με την βινεκρέτ.

Σερβίρετε την σαλάτα αυτή σε θερμοκρασία δωματίου. Να είσταστε σίγουροι ότι είναι από τις συνταγες που λίγοι μπορούν να αντισταθούν.

Καλή Όρεξη!

Οι ταινίες της 11ης Σεπτεμβρίου

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Η αντίδραση της κινηματογραφικής κοινότητας στις επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους υπήρξε άμεση και, πολύ συχνά, ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα. Γυρίστηκαν ταινίες που κοίταξαν το ζήτημα από την πλευρά των Αμερικάνων πολιτών, από την πλευρά όσων υπέστησαν διακρίσεις σαν συνέπεια του "πολέμου στον τρόμο" από τον George Bush.

Άλλοι εστίασαν στην τραγωδία στο έδαφος, άλλοι στον αέρα. Και κάποιες ταινίες κατάφεραν να μιλήσουν ουσιαστικά για τα γεγονότα, ενώ άλλες τα χρησιμοποίησαν ως απλό σκηνικό. Από την χειρότερη στην καλύτερη, αυτές είναι οι πιο σημαντικές ταινίες που γυρίστηκαν για την 11η Σεπτεμβρίου και τις άμεσες συνέπειές της.

Να Με Θυμάσαι (Remember Me, 2010)

Ένα νεαρό ζευγάρι γεννιέται από τα συντρίμμια των προσωπικών του τραγωδιών. Εκείνος (ο Robert Pattison, να σημειώσουμε) είδε τον αδερφό του να αυτοκτονεί, εκείνη τη μητέρα της να δολοφονείται. Όμως ο ένας βρίσκει στον άλλον ό,τι χρειάζεται για να προχωρήσει κλπ κλπ. Θα ήταν απλώς ένα αδιάφορο νεανικό ρομάντζο αν μια ατσούμπαλη ανατροπή στο φινάλε δεν το έκανε στυγνά εκμεταλλευτικό.

Ζωή απ'την Αρχή (Reign Over Me, 2007)

Ο Adam Sandler παίζει έναν πυροσβέστη που έχασε τα πάντα στις επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους, αλλά η τυχαία συνάντησή του με έναν παλιό συγκάτοικο τον βοηθάει να ξεκινήσει απ'την αρχή. Βασικά σκέψου ένα από αυτά τα τυχαία δραματάκια της σειράς όπου ένας χαρακτήρας πρέπει να ξεπεράσει κάτι από το παρελθόν του για να προχωρήσει στη ζωή του, να πιστέψει στον εαυτό του, να ανοιχτεί στους φίλους του, κι όλα αυτά τα κλισέ διδάγματα - απλώς αυτό το "κάτι" που τον κρατάει πίσω είναι η 11η Σεπτεμβρίου. Στα σημεία που η ταινία θα έπρεπε να εμβαθύνει, να γίνει σκληρή, να μεταδώσει πόνο και οργή, πέφτει απλώς στο μαξιλάρι της κοινοτυπίας. Θα έπρεπε βέβαια κανείς να το φανταστεί: 11η Σεπτεμβρίου και Adam Sandler είναι δύο έννοιες που πολύ απλά, θα έπρεπε να παραμείνουν ασύμβατες.

Δίδυμοι Πύργοι (World Trade Center, 2006)

O Oliver Stone δραματοποιεί την τραγωδία της 11ης Σεπτεμβρίου από την πλευρά των σωστικών συνεργείων, με τον Nicolas Cage στο ρόλο ενός αστυνομικού που παγιδεύεται στον δεύτερο πύργο ενώ είχε σπεύσει εκεί ώστε να βοηθήσει στην εκκένωσή του. Πολλοί φοβόντουσαν πως ο διάσημος για τις συνωμοσιολογικές του τάσεις σκηνοθέτης (βλέπε "JFK") θα έψαχνε να βρει τι κρύβεται 'πραγματικά' πίσω από τις επιθέσεις, όμως αυτός πήγε στο άλλο άκρο, παραδίδοντας ένας πρακτικά απολίτικο, καλογυαλισμένο -και σε αρκετά σημεία στα όρια του γελοίου- δράμα που δεν είσαι καν σίγουρος τι προσπαθεί να σε κάνει να νιώσεις. Μάλλον επειδή και το ίδιο δεν είναι βέβαιο ποιος είναι ο σκοπός του.

AmericanEast (2007)

Η ζωή στην Αμερική (συγκεκριμένα στο Λος Άντζελες) αμέσως μετά τις επιθέσεις, και το πώς η καθημερινότητα των Ισλαμικής καταγωγής κατοίκων της χώρας δε θα είναι ποτέ ξανά ίδια. Προσπαθεί να πει πολλά πράγματα, και το κάνει με έναν διδακτικό, όχι ιδιαίτερα κινηματογραφικό τρόπο. Αλλά είναι τίμια προσπάθεια και προσπαθεί να κάνει ειλικρινές καλό, μιλώντας για πολλά από τα πράγματα που αρκετοί δε γνωρίζουν για το Ισλάμ, ιδίως εν μέσω της μετα-9/11 υστερίας.

Fahrenheit 9/11 (2004)

Το διάσημο ντοκιμαντέρ του Michael Moore κοιτάει με κριτική ματιά τον πόλεμο ενάντια στον τρόμο που εξαπέλυσε ο George Bush με αφορμή τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Βραβεύτηκε με Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες εν μέσω γενικού ενθουσιασμού από την γενικά φιλελεύθερη και αντι-μπουσική καλλιτεχνική κοινότητα, αλλά ενώ βλέπεται ακόμα πολύ ευχάριστα και σου προσφέρει αρκετές στιγμές που ενθουσιάζεσαι και συμφωνείς και γελάς με τον χαζούλη τον Bush, κάπου υπάρχει αυτό το βασικό πρόβλημα: Ότι μια τέτοια ταινία δε θα έπρεπε ούτε ευχάριστη να είναι, ούτε να υπάρχει απλώς για να σου επιβεβαιώνει με λαϊκίστικα κολπάκια τις ήδη υπάρχουσες πεποιθήσεις σου, δίχως να αναζητά βαθύτερα αίτια ή πιο ολοκληρωμένα επιχειρήματα. Το ντοκιμαντέρ βασικά γυρίστηκε για να πείσει τον κόσμο να μην δώσει στον Bush 2η προεδρική θητεία, αλλά αυτό που κατάφερε ήταν να συσπειρώσει περισσότερο τους ψηφοφόρους του.

The Hamburg Cell (2004)

Πριν καν συμπληρωθούν τρία χρόνια από τις επιθέσεις, η Antonia Bird τόλμησε το πιο δύσκολο από όλα τα άλλα σχετικά εγχειρήματα: Να πει την ιστορία από τη σκοπιά των αεροπειρατών. Η Βρετανική ταινία προσπαθεί να κατανοήσει τα κίνητρα αυτών των ανθρώπων κοιτώντας ως αυτό ακριβώς: Ανθρώπους. Δίνει μάλιστα μέχρι και love story στον έναν από αυτούς. Ο Ziad Jarrah πριν την επίθεση τηλεφωνεί στην κοπέλα του και της επαναλαμβάνει διαρκώς ότι την αγαπά. Η ταινία κουβαλά πολλή δύναμη μέσα της, μιας και καθώς την βλέπεις δεν προσπαθείς να δικαιολογήσεις, ούτε να συγχωρέσεις, ούτε να εξοργιστείς. Απλώς επιχειρείς (όπως και το ίδιο το φιλμ) να καταλάβεις. Αναρωτιέμαι αν το Χόλιγουντ θα είναι ποτέ έτοιμο για να πει αυτή την ιστορία. (Η ταινία πάντως προβλήθηκε στην Αμερική, από τη συχνότητα του καλωδιακού ΗΒΟ.)

Ο Δρόμος για το Γκουαντάναμο (The Road to Guantanamo, 2006)

Όχι άμεσα για τις επιθέσεις, αλλά τόσο στενά συνδεδεμένο που δε γίνεται να λείψει από αυτή τη λίστα. Εν μέρει ντοκιμαντέρ κι εν μέρει δράμα, η ταινία του βετεράνου σκηνοθέτη Michael Winterbottom ("Jude") ακολουθεί το ταξίδι τεσσάρων βρετανοπακιστανών που αποφασίζουν να δουν από κοντά την κατάσταση στο Αφγανιστάν, που υπέφερε από τις επιθέσεις των ΗΠΑ. Εκεί, οι τρεις συλλαμβάνονται και οδηγούνται στο Γκουαντάναμο όπου και κρατούνται για τρία χρόνια και βασανίζονται ανηλεώς προκειμένου να ομολογήσουν πως είναι τρομοκράτες, πριν τελικά αφεθούν ελεύθεροι δίχως καμία κατηγορία να απαγγελθεί εις βάρος τους. Σαν τραγική ειρωνία που ήρθε να υπογραμμίσει όσα το ανατριχιαστικό φιλμ προσπαθεί να πει, 4 από τους ηθοποιούς της ταινίας κρατήθηκαν για ώρες στο αεροδρόμιο του Λονδίνου μετά την επιστροφή τους από το Φεστιβάλ Βερολίνου, όπου δέχτηκαν φραστικές επιθέσεις, τους αρνήθηκαν να χρησιμοποιήσουν το τηλέφωνο, και κατηγορήθηκαν πως έγιναν ηθοποιοί για να προωθήσουν τους σκοπούς του Ισλάμ (!).

Πτήση 93 (United 93, 2006)

Όσο πιο πιστή στην αλήθεια γίνεται αναπαράσταση των γεγονότων της 11ης Σεπτεμβρίου, στην δίχως αμφιβολία πιο σημαντική παραγωγή που ασχολείται απευθείας με τα γεγονότα εκείνης της μέρας. Ο Paul Greengrass είχε σκηνοθετήσει δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ ξανά (το αριστουργηματικό "Bloody Sunday") αλλά κατέχει απολύτως και την περιπέτεια (το 2ο και 3ο φιλμ της σειράς του Jason Bourne) και αυτή η ταινία καταφέρνει να είναι ένα μείγμα αυτών, εξιστορώντας παράλληλα με απόλυτο σεβασμό το τραγικό συμβάν. Είτε όταν μας βάζει μέσα στην Πτήση 93 μεταφέροντάς μας κάθε ηλεκτρισμένο δευτερόλεπτο, είτε ακολουθώντας γεμάτη άγχος και σύγχυση τις αντιδράσεις στο έδαφος (όπου πολλοί από τους 'χαρακτήρες' ερμηνεύονται από τους ίδιους αυτούς ανθρώπους που έζησαν τα γεγονότα), η κάμερα του Greengrass κοιτάει ακριβώς ό,τι πρέπει να κοιτάξει ώστε να μην πιστέψεις στιγμή πως εκμεταλλεύεται μια κατάσταση. Το αποτέλεσμα είναι συγκλονιστικό, αλλά και κάτι παραπάνω: Αναδημιουργώντας με ακρίβεια το κλίμα εκείνων των στιγμών, η ταινία υπογραμμίζει το πώς εκείνη η μέρα μας άλλαξε όλους για πάντα. Στο αεροδρόμιο κανείς δεν κοιτάει με υποψία τους Άραβες επιβάτες. Ο όρος "τρομοκρατία" απουσιάζει πλήρως. Οι 4 τρομοκράτες είναι απλά "αεροπειρατές". Η λέξη "πόλεμος" αναφέρεται ακριβώς μία φορά. Δε γίνεται παρά η ματιά του σημερινού θεατή να διακρίνει κάποια αθωότητα - η οποία φυσικά χάθηκε απότομα και βίαια. Εκεί έγκειται η μεγαλύτερη αλήθεια στα όσα καταγράφει η "Πτήση 93", μια ταινία που εξιστορώντας την ακριβή στιγμή μιας τραγωδίας, καταφέρνει να αιωρηθεί ανάμεσα στο πριν και στο μετά, θυμίζοντάς μας όσα χάθηκαν για πάντα εκείνη τη μέρα.

Νέο άρθρο στο JUNGLE-Report

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Νέο άρθρο στο JUNGLE-Report


Μέρες του '30

Posted: 16 Jan 2012 02:35 AM PST


Τελικά επικράτησε η αδράνεια. Τελικά παρέλυσε η κοινωνία. Η στρατηγική του διαρκούς τρόμου και των απανωτών "σοκ", το συνεχές ξεθεμελίωμα των όσων δικαιωμάτων είχαν αποκτηθεί με αγώνες και αίμα, με στερήσεις και αγωνίες από τους εργαζόμενους στη χώρα, στην ήπειρο, στον κόσμο, βρίσκεται στην κορύφωση του. Η κοινωνία έχει παραλύσει και οι πολιτικοί σχηματισμοί, εκείνοι που πιστεύουν στην ταξική πάλη και έχουν μέσα στα κύτταρα τους την έννοια της διαρκούς επανάστασης, κληρονομιά πολύτιμη και παρακαταθήκη ακριβή για τους λαούς και το μέλλον όλου του πλανήτη, έχουν παραδώσει τα όπλα.

Τελείωσαν όλα πια;

Πριν απο 80 χρόνια, η Ευρώπη ζούσε μία ανάλογη επίθεση κατά των λαών της. Ζούσε μία τρομερή επίθεση, αλλά πιο "συμβατική". Μία επίθεση από τον αναδυόμενο φασισμό. Τον φασισμό των όπλων, των οπλοφόρων και των αφεντικών τους. Και επειδή υπάρχει το ιστορικό παράδειγμα, ας δούμε το πως διεξήχθη εκείνος ο πόλεμος, ο σχεδόν ολοκληρωτικός πόλεμος που ο διχασμός των ηγετών των λαϊκών κινημάτων οδήγησε στην ήττα τους και την επικράτηση του φασισμού και των "εκπροσώπων" του που αποδείχθηκαν από την ίδια την Ιστορία, όργανα του κεφαλαίου που διέγνωσε εγκαίρως τη χρησιμότητα των "ανθρώπινων σκουπιδιών"[1] σαν εμπροσθοφυλακή στην επίθεση τους κατά των λαϊκών στρωμάτων.

Δεν κάνουμε την αναδίφηση αυτή τυχαία. Το μαύρο μέτωπο που σχηματίστηκε στη χώρα μας και που ανέλαβε την εξουσία καταργώντας πια ακόμα και τα προσχήματα της "ανάπηρης δημοκρατίας" τους, έχει ως βασική "συγκολλητική" το εξίσου μαύρο Λάος. Το τόσο ετερόκλιτο όσο και φασιστικό μόρφωμα που διέθεσε στην "κυβέρνηση μετάβασης" τον νοσταλγό της επταετίας, τον αρχαιόπληκτο και δεδηλωμένο ρατσιστή, το γομάρι του κάμπου και του λαϊκισμού, τον πιστό υπηρέτη στις πρεσβείες και τα προξενεία της χούντας και που το ενορχηστρώνει και το διευθύνει ο "όλα-τα-παραπάνω-μαζί" λαϊκιστής και κωλοτούμπας αρχηγός του.

Γερμανία 30's

Ήταν το ισχυρότερο εργατικό κίνημα στην Ευρώπη. Η δύναμη του προερχόταν από τα χυτήρια χάλυβα, τα ναυπηγεία, τα εργοστάσια και όπου αλλού η εργατική τάξη της Γερμανίας έδινε το παρόν. Το Γερμανικό SPD, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα ήταν η κυρίαρχη ομάδα μέσα στα συνδικάτα των εργατών, ακόμα και αν τη δεκαετία του 1930, είχε ήδη ένα εξαιρετικά βεβαρυμένο παρελθόν από την εποχή που συμμάχησε με τους δολοφόνους της Ρόζας Λούξεμπουργκ για να καταστείλει την επανάσταση του 1919-1923. Οι ευκαιριακοί σύμμαχοι του SPD του 1923, είχαν γίνει μάλιστα, ήδη το 1934, διακεκριμένα στελέχη των Nazi. Επίσης 2 χρόνια πριν, είχε ψηφίσει και τον Χίντεμπουργκ στην προεδρία, τον άνθρωπο δηλαδή που έστρωσε το δρόμο και άνοιξε την πόρτα, στους Nazi και τον Χίτλερ, να αναρριχηθούν στην Καγκελαρία. Μάλιστα το SPD επικρότησε τη διαδοχή Χίντεμπουργκ - Χίτλερ.

Το 1932 η "βιομηχανική" Γερμανία κατέγραφε μείωση μισθών 30-35% και περίπου 8.000.000 ανέργους. Παράλληλα τα τάγματα εφόδου του Χίτλερ είχαν 400.000 οργανωμένα μέλη.

Το άλλο κόμμα που είχε δύναμη μέσα στα εργατικά συνδικάτα της Γερμανίας (εκτός από το SPD - Σοσιαλδημοκράτες) του 1932 (της Γερμανίας της περιόδου της χειρότερης μέχρι σήμερα κρίσης του καπιταλισμού) ήταν το KPD, το Κομμουνιστικό δηλαδή Κόμμα.Το KPD ακολουθούσε μία άλλη στρατηγική, η οποία δύσκολα ερμηνεύεται και ακόμα δυσκολότερα συγχωρείται. Θεωρούσαν, τα στελέχη του KPD πως η απειλή εναντίον τους δεν προερχόταν από τον Χίτλερ αλλά από το SPD, δηλαδή τους Σοσιαλδημοκράτες.

Ο λαός

Ο λαός την ίδια εποχή έβλεπε πολύ πιο καθαρά από τις ηγεσίες του (πράγμα καθόλου ασυνήθιστο) την πραγματική απειλή. Από τη μία όμως, οι σοσιαλδημοκράτες έπρεπε να πειθαρχήσουν στη γραμμή, που έλεγε να μην αντιδράσουν -οι πλατιές λαϊκές μάζες που άνηκαν στο SPD- και να αφήσουν την αστυνομία να σταματήσει τα τάγματα εφόδου των Ναζί* και το κοινοβούλιο να πάρει μέτρα για να υποστηρίξει τις ενέργειες της αστυνομίας και από την άλλη γίνονταν οι ίδιοι θύματα των επιθέσεων των Ναζί χωρίς όμως να αντιδράνε.

Από την άλλη, οι Κομμουνιστές, μπλεγμένοι στη σεχταριστική τους θέση που θεωρούσε του σοσιαλδμοκράτες μέρος του προβλήματος της ανόδου του Ναζισμού (και όχι άδικα αν θέλετε άλλωστε είχαν κάνει πολλά λάθη που από ένα σημείο και μετά είναι αδικαιολόγητα) παρακολουθούσαν αμέτοχοι τη ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων πολιτικής βίας από τους Ναζί και τα τάγματα εφόδου τους.

Το λαϊκό κίνημα είχε διασπαστεί και αυτό ήταν η πραγματική δύναμη που διευκόλυνε τους Ναζί να καταλάβουν την εξουσία, τόσο στο κοινοβούλιο όσο και στους δρόμους. Ένα κόμμα που ξεκίνησε από μία μπυραρία και ακόμα και με τον έντονο λαϊκίστικο λόγο του, δεν ήταν τίποτα μπροστά στον τεράστιο όγκο του λαϊκού κινήματος, είχε γίνει πια, όχι ο ρυθμιστής της εξουσίας αλλά η ίδια η εξουσία. Αυτό επισημοποιήθηκε λίγους μήνες αργότερα, το 1933. (είπατε τίποτα;)

Ακόμα και μπροστά στη φασιστική απειλή, την οικονομική δυσπραγία, την πολιτική κρίση, το λαϊκό κίνημα δεν μπόρεσε να συγκροτήσει ένα ενιαίο μέτωπο για να αντιπαλέψει τους εχθρούς του ίδιου του λαού. Οι ηγεσίες δεν άφησαν τις λαϊκές μάζες να "...βαδίσουν χωριστά αλλά να χτυπήσουν μαζί (...) να συμφωνήσουν μόνο στο πως χτυπάνε, ποιόν χτυπάνε και το πότε χτυπάνε"[2]

Η πρόταση Τρότσκι

Ο Λ. Τρότσκι, βλέποντας την αδυναμία συντονισμένης δράσης των κομμάτων που αποτελούσαν φορείς του λαϊκού κινήματος είχε εκφράσει μία πρόταση η οποία βασιζόταν στην κοινωνική βάση των Ναζί την οποία σύγκρινε με την κινωνική βάση της Αριστεράς. Η πρόταση Τρότσκι, αξίζει να προσεχθεί και να γίνει αντικείμενο case study για τον καθένα, οροθετώντας το δίπολο που συγκρίνεται με όρους του σήμερα, όρους που βιώνουμε σήμερα στις δύσκολες μέρες του 2012 που διανύουμε:

Ο βασικός κορμός των στρατών του φασισμού αποτελείται από τους μικροαστούς και τα νέα μεσοστρώματα [3]. Στο επίπεδο της εκλογικής στατιστικής, χίλιοι ψήφοι στους φασίστες, ζυγίζουν όσο χίλιοι ψήφοι στους κομμουνιστές... Στη ζυγαριά όμως της επαναστατικής πάλης, χίλιοι εργάτες σε ένα εργοστάσιο αντιπροσωπεύουν μία δύναμη εκατό φορές μεγαλύτερη. Ο κύριος όγκος των φασιστών αποτελείται από ανθρώπινα σκουπίδια.[4]

Ας φέρουμε την παραπάνω διαπίστωση του Τρότσκι σε μία πιο "σημερινή" ανάγνωση. Το πρώτο που μπορώ να σκεφτώ, είναι το εξής:

Ο βασικός κορμός των στρατών του μνημονίου αποτελείται από τους μικροαστούς και τα νέα μεσοστρώματα. Στο επίπεδο της εκλογικής στατιστικής, χίλιοι ψήφοι στους φασίστες δηλαδή στους μνημονιακούς και τα αφεντικά τους, ζυγίζουν όσο χίλιοι ψήφοι στους αντιμνημονιακούς αγωνιστές και τους αληθινούς κομμουνιστές... Στη ζυγαριά όμως της επαναστατικής πάλης, χίλιοι απειλούμενοι ή ήδη εξαθλιωμένοι εργάτες σε ένα εργοστάσιο αντιπροσωπεύουν μία δύναμη εκατό φορές μεγαλύτερη. Ο κύριος όγκος των δήθεν ρεαλιστών υπέρμαχων του μνημονίου, αποτελείται από ανθρώπινα σκουπίδια.

Το αποτέλεσμα

Το αποτέλεσμα των λαθών και των εμμονών στην λάθος πολιτική ανάγνωση της πραγματικότητας αλλά επιπλέον και της αδιαλλαξίας μπροστά στα αιτήματα που έρχονταν από τη βάση από τον δυστυχισμένο λαό, των ηγεσιών τόσο του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος όσο και του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας, είναι γνωστά. Τα αποτελέσματα τα πλήρωσε ο Γερμανικός λαός και οι λαοί της Ευρώπης και του κόσμου ολόκληρου στο τέλος.

Γερμανία 1932 - Ελλάδα 2012

Και μετά την ιστορική αυτή επειρία, έρχεται ο "Πασόκος με πολιτικά" [5] Φ. Κουβέλης να συμπεράνει πως "τα ποσοστά της Αριστεράς[6] δε γίνεται να αθροιστούν" αλλά και η Αλέκα Παπαρήγα να απορρίπτει την πρόταση συνεργασίας που απηύθυνε ο Αλ. Τσίπρας, τόσο στον πρώτο όσο και στη δεύτερη.

Αν λοιπόν σήμερα, τα κόμματα της αριστεράς (είτε της "Δημοκρατικής" είτε της Κομμουνιστικής" είτε της -σκέτα-"Αριστεράς") δεν μπορούν να αθροίσουν τα ποσοστά τους και τη δράση τους σε ένα ενιαίο παλλαϊκό μέτωπο (που μπορεί να περιλαμβάνει και την γνήσια Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή, το ΕΠΑΜ του Καζάκη αλλά και άλλους -πρώτα και κύρια αντικαπιταλιστικούς- σχηματισμούς) τότε μπορούμε να συμπεράνουμε πως τα λαϊκά κινήματα τελικά, πάντα στις κρίσεις θα προδίδονται από τις ηγεσίες τους και ο δύστυχος λαός που περιμένει να δει τους πολιτικούς σχηματισμούς της Αριστεράς σε κοινό λαϊκό μέτωπο κατά των μνημονιακών βρυκολάκων που επιβουλεύονται τις ζωές και την ελευθερία του, θα θυσιάζεται εύκολα στο βωμό μίας ψευδεπίγραφης πάλης που δε γίνεται ούτε από τον λαό, ούτε για το λαό..

Και αν κάποιοι καπηλεύονται τον προσδιορισμό "Αριστερά" γιατί παράλληλα είναι και θεράποντες του μνημονίου κατοχής, έχουν το περιθώριο να επαναπροσδιορίσουν την απόσταση τους από το λαό αφού αυτή συναρτάται με τη θέση τους ως προς το μνημόνιο κατοχής και καταδυνάστευσης του λαού.

Η Ισπανική περίπτωση του 1936 - Το λαϊκό μέτωπο
(Η περίπτωση της Δημοκρατικής Αριστεράς)

Το Φεβρουάριο του 1936, εξελέγη στην Ισπανία η κυβέρνηση Λαϊκού Μετώπου, αποτελούμενη από το Σοσιαλιστικό, το Κομμουνιστικό και δύο Φιλελεύθερα κόμματα. Το πνεύμα της ενότητας απέναντι σρον φασισμό είχε επικρατήσει ήδη από δ'υο χρόνια πριν, όταν το σοσιαλιστικό και το κομμουνιστικό κόμμα προχώρησαν σε συντονισμένες ενέργειες κατά των Γάλλων φασιστών. Η επικρατούσα γραμμή (και πολιτική επιλογή του Κομμουνιστικού Κόμματος, ήταν να μην έρθει σε ρήξη με τους "συνεταίρους" του στον κυβερνητικό σχηματισμό του Λαϊκού Μετώπου. Αυτό γέννησε την αμηχανία που εμφανίστηκε όταν ο Φράνκο, στο τέλος του Ιουλίου της ίδιας χρονιάς, κατέλαβε την Ισπανική αποικία του Μαρόκου. Το politically correct Λαϊκό Μέτωπο, δεν αντέδρασε περιμένοντας πως θα συνεννοηθεί με τους στρατηγούς και θα σταματήσουν τον Φράνκο. Και βέβαια αυτό ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ.

Αντίθετα η εργατική τάξη και ομάδες αναρχικών, πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Σταμάτησαν τον Φράνκο με τον λαϊκό στρατό να οργανώνει ένοπλες πολιτοφυλακές στις μεγάλες πόλεις (με προεξάρχουσα τη Βαρκελώνη που οι πολιτοφύλακες ήταν αναρχικοί και μέλη της επαναστατικής αριστεράς, του POUM). Οι εργάτες κατέλαβαν τις τράπεζες και τα εργοστάσια, τις υπηρεσίες και τα μεγάλα καταστήματα. Οπλισμένα αποσπάσματα, πήγαν στην Αραγκόν και κέρδισαν τη λαϊκή υποστήριξη μοιράζοντας την απαλλοτριωμένη γη στους αγρότες.

Η κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου, με την "πολιτικά ορθή" θέση της για τη συνεργασία σοσιαλιστών - κομμουνιστών και 2 φιλελεύθερων και μη θέλοντας να αναστατώσει τη συμμαχία αυτή, όχι μόνο δεν τόλμησε να συμπαρασταθεί στις λαϊκές νίκες αλλά απεναντίας έστρεψε τα καλύτερα στρατιωτικά της τμήματα εναντίον των επαναστατών.

Μάλιστα! Εναντίον των επαναστατών, όταν ο Φράνκο ήδη απειλούσε τη χώρα. Χτύπησαν το λαϊκό στρατό αντί να χτυπήσουν τον δικτάτορα που απειλούσε άμεσα τη χώρα και τον λαό της.

Γιατί τώρα παραλληλίζω τη στάση του Ισπανικού κυβερνητικού Λαϊκού Μετώπου με την περίπτωση της "Δημοκρατικής" Αριστεράς, είναι εύκολα αντιληπτό.

Η άρνηση κάθε επαναστατικής προοπτικής σε ένα καιρό που ο εχθρός επελαύνει εναντίον του λαού της χώρας δεν είναι τίποτα άλλο από αντιδραστική και εχθρική (για το λαϊκό συμφέρον) πρόταση. Μήπως θέλουν κι αυτοί να σώσουν τη χώρα (δίχως όμως το λαό της) ala PASOK;

Η Γαλλική περίπτωση του Φεβρουαρίου του 1934 - Ενότητα! Ενότητα!

Τον Φεβρουάριο του 1934, στο Παρίσι και κατά τη δι;aρκεια 2 ξεχωριστών συγκεντρώσεων, μία από τους κομμουνιστές και μία από τους σοσιαλδημοκράτες και ενώ οργανώνεται αντισυγκέντρωση από τους Γάλλους φασίστες, ένα σύνθημα ηχεί, "Ενότητα - Ενότητα" και συντονισμένα, κομμουνιστές και σοσιαλδημοκράτες έδιωξαν τους φασίστες μετά από συγκρούσεις που διεξήχθησαν στο δρόμο. Αυτή η κοινή δράση, έδωσε το έναυσμα για κοινή δράση στη Γαλλία και μάλιστα τα με τα συνδικάτα να συντονίζονται και είναι αυτά που οδήγησαν στους μεγαλειώδεις απεργιακούς αγώνες, 2 χρόνια μετά, το 1936.

Η αλλαγή, όταν συνετελέσθη, έγινε κατ' απαίτηση της λαϊκής βάσης και από την ιστορική ανάγκη. Στη Γαλλία είχε επιτυχία και το παράδειγμα του γαλλικού 1934 έρχεται να μας φωνάξει και να μας παραδειγματίσει.

Μετά από την παράθεση των παραπάνω ιστορικών παραδειγμάτων, ο καθένας μπορεί να λάβει τις αποφάσεις του αλλά και να έχει και κατά νου πως έπραξε ότι έπραξε ενώ είχε γνώση (έστω και μικρή) των ιστορικών γεγονότων και που τελικά οδήγησαν.

Ελλάδα 2012

Ζητείται Ελπίδα


Μπορείτε επίσης να διαβάσετε:
Τη μπροσούρα: του Κώστα Πίττα "Η φασιστική απειλή και η μάχη για να την τσακίσουμε. Εκδόσεις: Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο 2011"
Θανάσης Σφήκας: Η Ελλάδα και ο Ισπανικός Εμφύλιος, εκδόσεις Στάχυ
Mark Mazower: Σκοτεινή Ήπειρος εκδόσεις Αλεξάνδρεια


Επίσης πληροφορίες:http://www.youtube.com/watch?v=qNYCfmWIWV0

Επίσης:
http://www.socialismfrombelow.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=265:i87&Itemid=44&tmpl=component&print=1

καιπολλές ακόμα πηγές που μπορείτε να τις βρείτε (αλλά ελέγξτε τις πρώτα) με ένα απλό googlάρισμα

__________________________________________________-
[1] Λ Τρότσκι 1932
[2] ό.π.
[3] Που σήμερα είναι πια οι τρομοκρατημένοι από τα ΜΜΕ, νεόπτωχοι
[4] ό.π. (2)
[5] κατά την έκφαση φίλου δικηγόρου Θεσσαλονικης προ διετίας και που πρόσφατα την άκουσα και από τον Τζίμη Πανούση στο ράδιο 9
[6] Για τον οποίο προσωπική μου άποψη είναι πως είναι τόσο αριστερός όσο και η σοσιαλδημοκρατία είναι σοσιαλισμός αλλά ατό είναι κάτι άσχετο με το παρόν κείμενο
[7] Λ. Τρότσκι 1934

* Όπως αφήνουμε σήμερα την κυβέρνηση Παπαδήμου να σταματήσει τις επιθέσει των ταγμάτων εφόδου των καπιταλιστών

Που βρίσκονται σήμερα οι "σκληροί" των '80s;

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Οι ταινίες δράσης των '80s καθιέρωσαν το απόλυτο πρότυπο του ήρωα, που "ξεχειλίζει" τεστοστερόνη και εξολοθρεύει χιλιάδες κακούς...με μια άγρια ματιά!

Sylvester Stalone, Arnold Schwarzenegger, Jean-Claude Van Damme και φυσικά ο υπέρτατος, ο τιτάνιος Chuck Norris, πρωτοστατούσαν στα '80s.

Που βρίσκονται όμως σήμερα όλοι αυτοί οι θρύλοι; Με τι ασχολούνται;

Εμείς ετοιμάσαμε ένα μικρό αφιέρωμα για 10 από αυτόύς.

1) Dolph Lundgren

Ο Dolph Lundgren είναι μια χαρακτηριστική φυσιογνωμία παλιών ταινιών δράσης.

Κατέχει μαύρη ζώνη στο καράτε αλλά έχει και πτυχίο χημικού μηχανικού από ένα πανεπιστήμιο της Σουηδίας, από όπου και κατάγεται.

Όταν ήρθε στις ΗΠΑ, ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο, ενώ κέρδισε αναγνωρισιμότητα για τον ρόλο του κακού στην ταινία Rocky IV.

Πρωταγωνίστησε σε low budget ταινίες δράσης όπως το The Punisher και το Universal Soldier.

Ο Lundgren τα τελευταία χρόνια, ασχολήθηκε με βιντεοταινίες δράσης, γράφοντας το σενάριο, σκηνοθετώντας, ενώ αναλάμβανε και χρέη παραγωγού.

Το 2010 εμφανίστηκε στην επιτυχία "The Expendables."

2) Bruce Willis

Ο ήρωας του Die Hard έχει πρωταγωνιστήσει σε περισσότερες από 60 ταινίες, ενώ "έλαμψε" και σε δραματικούς αλλά και σε κωμικούς ρόλους.

Εκτός από το Die Hard, ταινίες όπως το Πέμπτο Στοιχείο, οι 12 Πίθηκοι, το Pulp Fiction και το Sin City, καθιέρωσαν τον Bruce ως "Πολύ σκληρό για να πεθάνει."

Το 2012, ο Willis θα επιστρέψει στον πιο διάσημο ρόλο του, με την ταινία Die Hard 5.

3) Chuck Norris

Ο ηθοποιός που έγινε θρύλος, με αποτέλεσμα πλέον να θεωρείται κάτι σαν ημίθεος, σαν τον άνθρωπο που είναι ικανός να καταφέρει τα πάντα.

Για τη φήμη του αυτή, οφείλεται κατά κύριο λόγο η τηλεοπτική σειρά Walker, Texas Ranger, η οποία προβαλλόταν από το 1993 ως το 2001.

Πρωταγωνίστησε επίσης σε ταινίες δράσης όπως το Delta Force και το Missing in Action, ενώ δημιούργησε και το δικό του στιλ πολεμικών τεχνών, το Chun Kuk Do,

Το 2010 έγινε επίτιμος Texas Ranger από τον κυβερνήτη της πολιτείας, Rick Perry.

Γράφει δύο στήλες στη συντηρητική WorldNetDaily ενώ θα εμφανιστεί στην ταινία The Expendables 2.

4) Jean Claude Van Damme

Ο γοητευτικός Βέλγος ηθοποιός, ήταν στο απόγειο της καριέρας του στα τέλη της δεκαετίας του '80 και στις αρχές της δεκαετίας του '90.

Με ταινίες, όπως το Bloodsport, το Kickboxer, το Double Impact και το Time Cop, ο Van Damme σίγουρα αποτέλεσε πρότυπο για πολλούς άντρες αλλά και αντικείμενο θαυμασμού για πολλές γυναίκες.

Από το 2000 και μετά, πρωταγωνίστησε σε αδιάφορες έως χλιαρές ταινίες, ενώ απέρριψε ένα ρόλο στην επιτυχία The Expendables.

Προφανώς θα το μετάνιωσε καθώς αποκάλυψε πως θα υποδυθεί τον ρόλο ενός κακού στο sequel της ταινίας, The Expendables 2.

Επίσης θα έχει και ένα cameo στην ταινία Muppets.

5) Harrison Ford

Με τους πρωταγωνιστικούς ρόλους σε δύο από τις σημαντικότερες σειρές ταινιών, τα Star Wars και το Indiana Jones, ο Harrison Ford σίγουρα είναι ένας "γίγαντας" του box office.

Στα πρόσφατα έτη, ο Ford εξακολουθεί να πρωταγωνιστεί σε επιτυχίες και να θεωρείται ένας από τους κορυφαίους ηθοποιούς του Hollywood.

6) Arnold Schwarzenegger

Ο Schwarzenegger εγκατέλειψε την κινηματογραφική βιομηχανία για να γίνει κυβερνήτης της California.

Επανεκλέχθηκε το 2006, ενώ η θητεία του τελείωσε τον Ιανουάριο του 2011.

Ο Schwarzenegger προετοιμάζει τώρα ένα δυναμικό comeback στην μεγάλη οθόνη.

7) Steven Seagal

Έχει μείνει στην ιστορία του κινηματογράφου ως ο πιο ανέκφραστος ηθοποιός (μαζί με τον Keanu Reeves βέβαια.)

Ο σταρ ταινιών δράσης, έγινε γνωστός με ταινίες όπως το Above the Law και το Hard to Kill.

Το 2009, πρωταγωνίστησε στο τηλεοπτικό reality, Steven Seagal: Lawman, το οποίο παρακολουθεί τις περιπέτειες του ηθοποιού ως σερίφη στην Lousiana.

Το show έσπασε τα ρεκόρ τηλεθέασης με τον Seagal να επιστρέφει στις ταινίες δράσης το 2010 με το ρόλο ενός κακού στην ταινία Machete.

8) Clint Eastwood

Ο σταρ του Dirty Harry έμεινε στην ιστορία για τους "σκληρούς" του ρόλους, ενώ πρόσφατα επιχείρησε την αλλαγή με πιο συναισθηματικές ταινίες, τις οποίες σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί.

9) Sylvester Stallone

Μετά από μια σειρά αποτυχιών, ο Stallone, γύρισε στην παλιά και επιτυχημένη συνταγή, καθώς έγραψε το σενάριο, σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στη συνέχεια του Rocky Balboa το 2006 και του Rambo το 2008.

Και οι δυο ταινίες τα πήγαν αρκετά καλά στο box office, γεγονός που έδωσε το έναυσμα στον Stallone να γράψει, να σκηνοθετήσει και να πρωταγωνιστήσει σε μια νέα ταινία δράσης, που έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς stars των '80s, όπως είπαμε, να επιστρέψουν δυναμικά.

Η ταινία The Expendables, έφερε κοντά τον Stallone, τον Dolph Lundgren, τον Eric Roberts, τον Mickey Rourke, τον Jet Li και τον Bruce Willis.

Ήταν δε, μια παγκόσμια επιτυχία στο box office.

Το The Expendables 2, θα βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες το 2012.

10) Mel Gibson

Μετά το Braveheart, που του χάρισε το Όσκαρ σκηνοθεσίας και καλύτερης ταινίας και μετά το αμφιλεγόμενο βιβλικό δράμα Τα πάθη του Χριστού, ο Gibson έπρεπε να εστιάσει στην προσωπική του ζωή, καθώς είχε πολλά μπλεξίματα!

Τα αντισημιτικά, ρατσιστικά και σεξιστικά σχόλια που έκανε κατά καιρούς αλλά και το διαζύγιο του, τον στιγμάτισαν στον χώρο της showbiz.

Τα πιο "σατανικά" χαμόγελα της μεγάλης οθόνης

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Η έκφραση το "χαμόγελο του Joker" είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους μας. Αναφέρεται δε στην ανατριχιαστική χαμογελαστή έκφραση του πιο κακού χαρακτήρα των κόμικς και του κινηματογράφου, και ορκισμένου εχθρού του Batman, του Joker! Αν λάβεις υπόψη σου πως ο Joker "σημαδεύτηκε" με το χαμόγελο αυτό όταν έπεσε σε τοξικά χημικά, και πως ουσιαστικά πρόκειται για ουλές που χαράκτηκαν στο πρόσωπό του, τότε το χαμόγελο αυτό γίνεται ακόμια πιο "φονικό!"

Δεν υπάρχει όμως μόνο ο Joker. Ένα μνημειώδες χαμόγελο μπορεί να μετατρέψει και τον πιο συνηθισμένο κακό χαρακτήρα σε πραγματικά "σατανική" μορφή της pop culture.

Ας δούμε λοιπόν τα πιο διαβολικά χαμόγελα που έχουν κάνει την εμφάνισή τους στην κινηματογραφική οθόνη.

Φυσικά από τη λίστα με τα διαβολικά χαμόγελα δεν θα μπορούσε να λείπει...ο ίδιος ο Διάβολος!

Και μάλιστα ο Διάβολος που τον ερμηνεύει ο Al Pacino! Θανατηφόρος συνδυασμός...

John Milton λοιπόν από την ταινία ο "Δικηγόρος του Διαβόλου", ή αλλιώς ο Άρχοντας της Κόλασης, ο οποίος θέλει να κυριαρχήσει και στη Γη, διευθύνωντας (τι άλλο) έναν δικηγορικό κολοσσό!

Το λέει και το όνομά του, είναι ο Dr. Evil (κακός), και παρά το γεγονός ότι πρωταγωνιστεί στην κωμωδία "Austin Powers: International Man of Mystery" διαθέτει ένα από τα πιο τρομαχτικά χαμόγελα της μεγάλης οθόνης.

Ο Mike Myers υποδύθηκε με επιτυχία τον εξωφρενικά γκαφατζή πράκτορα Austin Powers αλλά και τον αιώνιο εχθρό του, Dr. Evil.

Και όμως, ο Robert De Niro μπορεί να γίνει αρκετά τρομαχτικός. Το απέδειξε πανηγυρικά στο remake της κλασικής ταινίας "Το ακρωτήρι του φόβου", και συναγωνίστηκε τον αξεπέραστο Robert Mitchum, που υποδύθηκε τον κακό στην αρχική ταινία.

Στη σκηνή δε, που βρίσκεται στο σχολείο και επιχειρεί να αποπλανήσει την έφηβη κόρη του ανθρώπου που τον έστειλε στη φυλακή, μας "χαρίζει" ένα από τα πιο αξέχαστα χαμόγελα.

Ο Michael Madsen είναι γνωστός για τους ρόλους των κακών που έχει υποδυθεί κατά καιρούς.

Ένας από αυτούς είναι και ο Mr. Blonde στο αριστούργημα του Quentin Tarantino, "Reservoir Dogs".

Ο Madsen χρησιμοποίησε την σκοτεινή αυθόρμητη γοητεία που διαθέται ώστε να συγκαλύψει, την αληθινή φύση του ήρωά του.

Μη σας ξεγελάει λοιπόν ο χαμογελαστός τύπος που χορεύει χαρωπά.

Μπορεί άνετα να σου κόψει το αυτί!

Ανατριχιαστικό χαμόγελο είχε και ο Gene Hackman, όταν υποδύθηκε τον υπέρ-κακό, Lex Luthor, τον πιο επικίνδυνο εχθρό του Superman.

Ο Luthor μπορεί να χαμογελάει με ευχαρίστηση ερμηνεύοντας μια σονάτα στο πιάνο, την ώρα που σχεδιάζει να εξολοθρεύσει τον μισό πληθυσμό της Γης!

Από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές τρόμου είναι ο Freddy Krueger, ο "Εφιάλτης στο δρόμο με τις Λεύκες."

Τον Freddy, υποδύθηκε ο Robert Englund, και έμεινε στην ιστορία σαν ένας από τους πιο cult serial killers.

Το χαιρέκακο χαμόγελό του, λίγο πριν κομματιάσει τα θύματά του, ευθύνεται για πολλούς πραγματικούς εφιάλτες.

"Έφαγα το συκώτι του με φάβα." Ατάκα που έμεινε στην κινηματογραφική ιστορία και προέρχεται φυσικά από τον πιο αιμοσταγή καννίβαλο, το Hannibal Lecter της "Σιωπής των Αμνών."

Ο Anthony Hopkins κέρδισε το Όσκαρ για την ερμηνεία του στο καλύτερο ίσως θρίλερ των '90s.

Με το μυστηριώδες χαμόγελό του και τις "φονικές" ατάκες του, ο Lecter βασάνιζε την Jodie Foster, ενώ μας ανάγκασε για πολλές νύχτες να κοιμηθούμε με το φως αναμμένο!

Στον πιο πετυχημένο ρόλο της καριέρας του, ο Anthony Perkins, έδωσε σάρκα και οστά στον διαβόητο ήρωα Norman Bates του μετρ τρόμου, Alfred Hitchcock.

Όλα αυτά (που αλλού) στην ταινία "Ψυχώ!"

Στο τέλος της ταινίας, ο serial killer, Bates χαμογελάει με τέτοιο τρόπο που στέλνει ρίγη στην σπονδυλική μας στήλη!

Το μίνι αυτό αφιέρωμα θα τελειώσει όπως ακριβώς άρχισε, δηλαδή με τον Joker και τον άνθρωπο που τον υποδύθηκε τόσο πετυχημένα, που έγινε ένα με τον ρόλο του και που θα μπορούσαμε να γεμίσουμε αυτό το άρθρο με δικούς του ρόλους και μονο!

Ο λόγος φυσικά για το πιο δαιμόνιο χαμόγελο του Hollywood, που έλαμψε σε ταινίες όπως η "Λάμψη", "Στη φωλιά του Κούκου", "οι μάγισσες του Ιστγουίκ" και όπως είπαμε, στο "Batman."

Jack Nicholson λοιπόν! Κερδίζει επάξια τον τίτλο της πιο ανατριχιαστικής φυσιογνωμίας της μεγάλης οθόνης, που όμως δεν χορταίνεις να βλέπεις.

Ο ρόλος του Joker απλά ήταν κομμένος και ραμμένος για τον Jack...


7+1 σταθμοί της Δούκισσας Νομικού από το ξεκίνημά της. Για θυμήσου...

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Η ντροπαλή 20χρονη Δούκισσα με τα καστανόξανθα μαλλιά που κοίταζε ντροπαλά την κάμερα έγινε γυναίκα. Πέντε -σχεδόν- χρόνια αργότερα από τη στέψη της ως Σταρ Ελλάς το μοντέλο-φοιτήτρια είναι πλέον παρουσιάστρια και ένα από τα πρόσωπα που αγαπά ο φακός. Και αν κάποτε έκρυβε τον έρωτά της από τους φωτογράφους (βλέπε Νίνο) πλέον δε φοβάται να "φωνάξει" πως είναι ερωτευμένη (βλέπε Χρήστο Χολίδη). Στο ενδιάμεσο τρία ελληνικά κανάλια της έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης. Εσύ;
Καλλιστεία ANT1

Ήταν 2007 όταν μπήκε στις ζωές μας η Δούκισσα Νομικού. Η εμφάνιση της νεαρής φοιτήτριας στην ΑΣΟΕΕ στα καλλιστεία του ΑΝΤ1 δεν άφησε κανένα ασυγκίνητο και έφυγε το βράδυ της 3ης Μαΐου με τον τίτλο (και το στέμμα) της Σταρ Ελλάς 2007.

Κεφάλαιο Νίνο

Ένα χρόνο μετά βγήκε η είδηση πως Νίνο-Δούκισσα είναι μαζί. Και οι δυο τους προσπάθησαν να κρατήσουν τη σχέση τους μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας όμως φωτογραφίες παπαράτσι μαρτύρησαν το δεσμό τους. Μάλιστα, η Δούκισσα ως καλόγρια είχε πρωταγωνιστήσει στο video clip του Νίνο "Κακό Παιδί". Η σχέση τους έληξε οριστικά το 2010.

Lifestyle (A' Περίοδος)

Ένα από τα πιο ταιριαστά ζευγάρια παρουσιαστών που πέρασαν από την εκπομπή Lifestyle στο κανάλι Alter ήταν εκείνο της Δούκισσας Νομικού με το Νίκο Παπαδάκη. Όπως αποδείχτηκε και οι υπεύθυνοι του Mega το είδαν με αποτέλεσμα οι δυο παρουσιαστές-μοντέλα να αποτελέσουν την επόμενη χρονιά το σχήμα της πρωινής εκπομπής του σταθμού.

Mega

Η Δούκισσα στο "μεγάλο κανάλι" αρχικά συμμετείχε στην πεντάδα της πρωινής εκπομπής "Όμορφος κόσμος το πρωί" μια περίοδο που δεν ήταν και τόσο καλά, όπως η ίδια παραδέχτηκε λίγα χρόνια αργότερα σε συνέντευξή της. Όμως, ένα χρόνο μετά στο "Just the two of Us" έκλεψε στις εντυπώσεις στο πλευρό του Γιώργου Καπουτζίδη ενώ ήρθε κοντά με τον νυν αγαπημένο της, Χρήστο Χολίδη.

Εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος

Οι φήμες για σχέση της Δούκισσας Νομικού με τον τραγουδιστή Χρήστο Χολίδη είχαν φουντώσει το περασμένο καλοκαίρι και επιβεβαιώθηκαν λίγο πριν τον 15Αυγουστο στο αεροδρόμιο της Μυκόνου. Λίγους μήνες αργότερα η Δούκισσα στον καναπέ του "Πρωινό mou" παραδέχεται στη Φαίη και τον Γιώργο πως είναι ερωτευμένη με τον Χρήστο και το χαμόγελό της μαρτυρά τα αισθήματά της.

(φωτογραφία ΟΚ!)

Lifestyle (Β' Περίοδος)

Το πολλά υποσχόμενο trailer με τη Δούκισσα να βρίσκεται σε ένα μπάνιο μόνο με το μπουρνούζι της δεν ήταν και τόσο ευοίωνο αφού μόνο λίγες εκπομπές προβλήθηκαν λόγω της κατάστασης στον σταθμό.

Laugh Attack

Και ερχόμαστε στο 2012. Αν και δίσεκτος ο χρόνος ξεκίνησε για τη Δούκισσα αφού θα παρουσιάσει την εκπομπή Laugh Attack στον ANT1, ενώ το Just the two of us 2 μένει ακόμη στον πάγο.

Extra: Η sexy πλευρά της Δούκισσας

Ως μοντέλο έχει κάνει πολλές φωτογραφίσεις. Sexy λίγες. Ολόγυμνες; Ούτε να το ακούσει. Ωστόσο, μια χαρακτηριστική sexy φωτογράφηση ήταν στο Nitro με "φωτογράφο" τον Σάκη Ρουβά.


Οι πιο συγκλονιστικές ταινίες με θέμα τη θανατική ποινή

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Η εσχάτη των ποινών δηλαδή η θανατική καταδίκη είναι συνυφασμένη με την πορεία της ανθρωπότητας. Η εφαρμογή της, ακόμα και σήμερα σε πολλά μέρη του κόσμου, διχάζει την κοινή γνώμη, με τους υποστηρικτές της να ισχυρίζονται πως μερικά εγκλήματα είναι ασυγχώρητα και τους επικριτές της να διατείνονται πως κανένας άνθρωπος δεν έχει την ουσιαστική εξουσία να αποφασίζει για τις ζωές των συνανθρώπων του.

Με αφορμή την πρόσφατη πολύκροτη εκτέλεση του Τρόι Ντέιβις, ο οποίος είχε καταδικαστεί στην εσχάτη των ποινών για τη δολοφονία ενός αστυνομικού, στην πολιτεία Τζόρτζια των ΗΠΑ, εμείς θα σας παρουσιάσουμε μερικές από τις πιο συνταρακτικές ταινίες με θέμα την θανατική ποινή.

The Chamber

Τι έχει μεγαλύτερη αξία για έναν άνθρωπο; Η προσωπική συνείδηση και αίσθηση της δικαιοσύνης ή η βαρύτητα των οικογενειακών δεσμών;

Σε αυτό το δίλημμα βρίσκεται ένας νεαρός φοιτητής νομικής, που τον υποδύεται ο Chris O'Donnell, όταν αναλαμβάνει να υπερασπιστεί τον ρατσιστή παππού του, ο οποίος κατηγορείται για τον φόνο δύο νεαρών Εβραίων αγοριών και αντιμετωπίζει την θανατική ποινή.

Ο Gene Hackman, υποδύεται τον θανατοποινίτη, σε μια καθηλωτική ερμηνεία.

The Green Mile

Το αριστούργημα του Stephen King που εκτυλίσσεται σε μια αμερικανική φυλακή και μας παρουσιάζει τους δεσμούς που αναπτύσσονται ανάμεσα στους θανατοποινίτες και τους φύλακες.

Ένα συγκλονιστικό δράμα που εξυμνεί τη συμπόνοια, την μεταμέλεια και την ανθρωπιά. Πρωταγωνιστούν οι: Tom Hanks, David Morse, Bonnie Hunt, Michael Clarke Duncan.

Last Dance

Ο ανεκπλήρωτος και απελπισμένος έρωτας μεταξύ μιας θανατοποινίτισσας (Sharon Stone) και του δικηγόρου (Rob Morrow) που έχει αναλάβει να την υπερασπιστεί και να της σώσει τη ζωή.

True Crime

Μπορεί ένας καταξιωμένος δημοσιογράφος, που τον υποδύεται ο Clint Eastwood, να ανακαλύψει τα στοιχεία που χρειάζεται ένας θανατοποινίτης για να αποδείξει την αθωότητά του, λίγες μόλις ώρες πριν από την φονική ένεση;

Και τέλος...

Dead Man Walking

Μια ιστορία τόσο αυθεντική που δεν θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Η απόλυτα δικαιολογημένη συμπάθεια και στοργή μεταξύ ενός δολοφόνου (Sean Penn) και μιας καλόγριας (Susan Sarandon).

Μπορεί ένας άνθρωπος του Θεού να λυγίσει με το δράμα ενός στυγερού δολοφόνου αλλά και μελλοθάνατου;

Φυσικά και μπορεί...

Γιατί στην τελική, και αυτό κατάφερε να αναδείξει η ταινία με έναν τρόπο που σου προκαλεί ανατριχίλα, είμαστε όλοι "άνθρωποι του Θεού" και κανείς ανάμεσά μας δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίζει ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει, είτε λέγεται ψυχoπαθής δολοφόνος είτε κρατική μηχανή.

Τα πιο "απαγορευμένα" θρίλερ στην κινηματογραφική ιστορία!

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Προσωπικά λατρεύω την ιδέα ενός κατασκότεινου δωματίου και μιας τεράστιας οθόνης στην οποία προβάλλεται ένα ανατριχιαστικό θρίλερ.

Δεν έχουν όμως όλοι τις ίδιες αντοχές στον τρόμο, ειδικότερα όπως παρουσιάζεται στη μεγάλη οθόνη, όπου η χρήση της πιο εξελιγμένης τεχνολογίας στον τομέα των ειδικών και ψηφιακών εφέ αλλά και του μακιγιάζ, μπορεί να ζωντανέψει τους πιο φριχτούς και αποκρουστικούς εφιάλτες μας!

Ίσως για αυτό σε πολλές χώρες διάφορες ταινίες τρόμου έχουν απαγορευτεί και εμείς θα σας παρουσιάσουμε τις πιο απαγορευμένες.

A Serbian Film (2010)

Η ταινία έχει απαγορευτεί στη Βραζιλία, την Ισπανία, τη Νορβηγία και την Αυστραλία.

Η υπόθεση έχει ως εξής: ένας πρωταγωνιστής σε ταινίες πορνό, που ψάχνει απελπισμένα για χρήματα, συμφωνεί να συμμετάσχει σε μια "καλλιτεχνική ταινία", όμως γρήγορα ανακαλύπτει πως αυτά που θα χρειαστεί να κάνει και να του κάνουν είναι αποτρόπαια.

Και όλα αυτά στο όνομα της τέχνης.

Freaks (1932)

Ακόμα και μια ταινία του προηγούμενου αιώνα είχε υποστεί αυστηρή λογοκρισία καθώς απαγορεύτηκε σε τέσσερις χώρες, τη Φινλανδία, την Ιρλανδία, την Ιταλία αλλά και στη Βρετανία, από το 1932 μέχρι το 1963.

Η ταινία είχε χαρακτηριστεί πρωτοποριακή για την εποχή της καθώς παρουσιάζει τη ζωή μερικών απόκληρων της κοινωνίας, που ζουν στο περιθώριο εξαιτίας της μοναδικής τους εμφάνισης.

Επιβιώνουν δε, ως εκθέματα σε τσίρκο.

Εκεί ένας νάνος πέφτει θύμα απάτης και καταλήγει δηλητηριασμένος από μια όμορφη γυναίκα και τον γόη φίλο της.

Τα υπόλοιπα "freaks" όμως αποφασίζουν να εκδικηθούν με τον δικό τους τρόπο...

Hostel (2005) και Hostel: Part II (2007)

Τελείως δικαιολογημένη η απαγόρευση των ταινιών του Eli Roth, αφού οι σκηνές βίας και εκφοβισμού διαδέχονται η μία την άλλη!

Άνθρωποι σκοτώνονται και βασανίζονται με τους πιο ευρηματικούς και διεστραμμένους τρόπους, ενώ όποιος είδε τις ταινίες σίγουρα θα έκανε πολύ καιρό να εμπιστευτεί όμορφες και σαγηνευτικές φοιτήτριες!

Οι ταινίες απαγορεύτηκαν σε πέντε χώρες, τη Μπούρμα, το Ιράν, τη Μαλαισία, τη Σιγκαπούρη και την Ουκρανία.

Salo, ή 120 Ημέρες στα Σόδομα (1976)

Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Μαρκήσιου ΝτεΣαντ, η ταινία Salo διαπραγματεύεται το θέμα της απαγωγής μιας ομάδας εφήβων από τέσσερις φασιστές ηγέτες, οι οποίοι τους υποβάλλουν σε κάθε είδους βασανιστήρια, σεξουαλικά ή μη.

Απαγορεύτηκε σε έξι χώρες. Στη Βρετανία μέχρι το 2000 και στη Νέα Ζηλανδία μέχρι το 2001.

Η Αυστραλία απαγόρευσε την ταινία μέχρι το 1993 και την απαγόρευσε ξανά το 1998. Επίσης απαγορεύτηκε στη Φινλανδία, την πρώην Δυτική Γερμανία και τη Νορβηγία.

Last House on the Left (1972)

Η ταινία είχε απαγορευτεί στην Μαλαισία μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '90 και στην Αυστραλία μέχρι το 2004.

Στη Βρετανία προβλήθηκε μια λογοκριμένη έκδοση το 2002, ενώ η ολοκληρωμένη μορφή της ταινίας προβλήθηκε μόλις το 2008.

Περαιτέρω η Σιγκαπούρη, η Ισλανδία, η Νέα Ζηλανδία και τη Νορβηγία απαγόρευσαν την προβολή της ταινίας.

Η υπόθεση της ταινίας περιστρέφεται γύρω από την απαγωγή δύο νεαρών κοριτσιών από μια ομάδα εγκληματιών, οι οποίοι τις βίασαν και τις βασάνισαν.

The Evil Dead (1981)

Το πρώτο μέρος της cult τριλογίας του Sam Raimi απαγορεύτηκε σε οχτώ χώρες!

Συγκεκριμένα στη πρώην Δυτική Γερμανία, τη Βρετανία, τη Σιγκαπούρη, τη Φινλανδία, την Ισλανδία, την Ιρλανδία, τη Σουηδία και τη Μαλαισία.

Η ταινία περιλαμβάνει πολλές σοκαριστικές σκηνές μεταξύ των οποίων και ένα στιγμιότυπο ενός δαιμονισμένου δέντρου (!) που βιάζει μια γυναίκα...

Χρειάζεται να το αναλύσουμε περαιτέρω;

Texas Chainsaw Massacre (1974)

Η κλασική ταινία σχετικά με μια κανιβαλλιστική οικογένεια που "συλλέγει" νεαρούς ταξιδιώτες για τις αηδιαστικές διατροφικές της συνήθειες, που απαγορεύτηκε σε 11 χώρες, τη Βρετανία, την Αυστραλία, την Ισλανδία, τη Φινλανδία, τη Σουηδία, τη Νορβηγία, την πρώην Δυτική Γερμανία, την Βραζιλία, τη Χιλή, και τη Σιγκαπούρη.

I Spit on Your Grave (1978)

Από το 1984 μέχρι το 2001 είχε απαγορευτεί η ταινία στη Βρετανία, ενώ στην Αυστραλία από το 1997 έως το 2004.

Παράλληλα, στον Καναδά δεν επιτρεπόταν η δημόσια προβολή της μέχρι και το 1998, ενώ η απαγόρευση της ταινίας στην Ιρλανδία ξεκίνησε το 2002.

Στη Νορβηγία, την Ισλανδία, την πρώην Δυτική Γερμανία, την Κίνα, την Μαλαισία, τη Σιγκαπούρη, τις Φιλιππίνες και την Ταϊλάνδη δεν επιτράπηκε η προβολή της ταινίας.

Στην ταινία μια γυναίκα βιάζεται από μια ομάδα αντρών και στη συνέχεια παίρνει την εκδίκησή της, δολοφονώντας τους.

Cannibal Holocaust (1980)

Ένα σατυρικό θρίλερ για μια ομάδα κινηματογραφιστών που καταγράφουν τη ζωή μιας καννιβαλικής φυλής του Αμαζονίου.

Φυσικά τα μέλη της φυλής ενοχλούνται από την παρουσία τους και η κατάσταση βγαίνει εκτός ελέγχου.

Το πιο σοκαριστικό είναι πως η παραγωγή επέτρεψε τη σφαγή αληθινών ζώων για τις ανάγκες του σεναρίου.

Όπως ήταν φυσικό η ταινία απαγορεύτηκε σε 19 χώρες.

Δέκα ημέρες ύστερα από την πρεμιέρα της, ο σκηνοθέτης Ruggero Deodato συνελήφθη με την κατηγορία πως οι δολοφονίες στην ταινία συνέβησαν και στην πραγματικότητα.

Ο σκηνοθέτης απέδειξε ότι οι ηθοποιοί ήταν ζωντανοί, το ίδιο όμως δεν ίσχυε και για τα ζώα που συμμετείχαν στην παραγωγή.

Στη Φινλανδία, την Ελλάδα, την Ισλανδία, την Ιρλανδία, το Κουβέιτ, τη Μαλαισία, το Μαρόκο, τη Νορβηγία, τη Νότιο Αφρική, τη Σρι Λάνκα, τη Σουηδία και την Τουρκία, τη Νέα Ζηλανδία, την Αυστραλία, την Μπούρμα, το Μπουτάν, το Ιράν και τη Σιγκαπούρη η ταινία είχε απαγορευτεί για σχεδόν δύο δεκαετίες.

Μια ντουζίνα διαβολόπαιδα!

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Ο Κέβιν είναι η πιο πρόσφατη περίπτωση. Κατά καιρούς, έχουν ξεπηδήσει και άλλα δολοφονικά βλαστάρια από τις κινηματογραφικές οθόνες. Σας φρεσκάρουμε τη μνήμη σας με το top 10 των διαβολόπαιδων. Φυλαχτείτε.

Κείμενο: Νίκη Ρωμανού

Στο διαπεραστικό, παγωμένο βλέμμα της εξαιρετικής ηρωίδας Τίλντα Σουίντον αποτυπώνονται η απόγνωση, ο τρόμος και οι ενοχές μιας μάνας της οποίας ο έφηβος γιος δολοφονεί τους συμμαθητές του.

Με αφορμή τις σκοτεινές δολοφονικές διαθέσεις του Κέβιν στην ταινία «We need to talk about Kevin», ξαναθυμόμαστε δέκα μικρούς σατανάδες της μεγάλης οθόνης.

Hanna (2006), Χάνα

Μη σας ξεγελά το αγγελικό πρόσωπο με τα ξανθά μαλλιά και τη χλωμή επιδερμίδα. Η Χάνα (Saoirse Ronan) είναι ένα κινούμενο φονικό όπλο που ξεπαστρέβει όποιον βρεθεί στο διάβα της με τελικό στόχο την πράκτορα της CIA, Μαρίσα (Cate Blanchett).

Αυτά παθαίνεις αν ο πατέρας σου σε έχει απομονωμένη μέχρι τα 16 στα χιονισμένα δάση της Φινλανδίας με μοναδικό αυτοσκοπό τις ξένες γλώσσες, τις πολεμικές τέχνες και τη σκοποβολή.

The Orphan (2009), Έσθερ

Όταν βλέπεις κοριτσάκι με βελουτέ φορέματα και κοτσιδάκια να μη συναναστρέφεται με παιδιά της ηλικίας της, να παίζει τέλεια πιάνο και να μιλά σα μικρομέγαλο, τότε σίγουρα κάτι δεν πάει καλά.

Πόσο μάλλον όταν χειρίζεται τον μπαλτά λες και είναι προέκταση του χεριού της.

Αυτή είναι η Έσθερ, ο διάολος μεταμορφωμένος που βγήκε από το ορφανοτροφείο για να κάνει τη ζωή μιας ανυποψίαστης Αμερικανικής οικογένειας πατίνι.

Rosemary's Baby (1968), Έιντριαν

All time classic. Ο Ρόμαν Πολάνσκι δίνει τα ρέστα του σε μία από τις καλύτερες ταινίες τρόμου.

Πρώτη φορά το πιο χαρμόσυνο γεγονός για μια γυναίκα εξελίσσεται σε θρίλερ την ώρα που ο θεατής έχει συνεχώς τα χέρια του σε απόσταση βολής από τα ματιά.

Το απόλυτο θύμα νοσηρών φαντασιώσεων και μέλλουσα μητέρα του μωρού-τέρατος, η Ρόζμαρυ (Mia Farrow) πιστεύει ότι θα γεννήσει τον ίδιο τον Σατανά σε ένα ψυχολογικό γαϊτανάκι χωρίς επιστροφή.

The Good Son (1993), Χένρι

Ο άγευστος-άοσμος έφηβος σταρ Macaulay Culkin έκανε την έκπληξη και μετά το εισπρακτικά επιτυχημένο Home Alone δοκίμασε το ρόλο του πανούργου Χένρι στην ταινία μυστηρίου The Good Son.

Ο ξανθός πρωταγωνιστής, ενώ αρχικά καλωσορίζει εγκάρδια στο σπίτι του τον συνομήλικο ξάδελφο του και ορφανό, Μαρκ (Elijah Wood) στη συνέχεια του δείχνει ξεκάθαρα τις άγριες διαθέσεις του μπροστά σε ένα γκρεμό.

The Ring, Σαμάρα (2002)

Πώς μπορείς να σκιαχτείς από ένα μάτσο μαύρες τρίχες που βγαίνουν απειλητικά από την οθόνη της τηλεόρασης.

«Μανούλα» στο ρόλο της, η ανατριχιαστική Σαμάρα (Daveigh Chase) τρομάζει και τον πιο ψύχραιμο «θριλεράκια» σκοτώνοντας μικρούς και μεγάλους ενώ υποτίθεται πως είναι νεκρή.

Ομολογουμένως, η κατάρα του κοριτσιού- φάντασμα σάρωσε στα box office τόσο στην γιαπωνέζικη όσο και στην αμερικανική εκδοχή.

The Exorcist (1973), Ρίγκαν

Η πρώτη μεγάλη εμπορική επιτυχία στην ιστορία των θρίλερ βασίστηκε στο μυθιστόρημα του Γούλιαμ Πέτερ Μπλάτι σύμφωνα με το οποίο δημοσιεύματα εφημερίδων της εποχής ανέφεραν ότι ένα 13χρονο κορίτσι από το Μέριλαντ είχε καταληφθεί από σκοτεινές σατανικές δυνάμεις.

Πείτε την αλήθεια. Ποιος δεν ταράχθηκε, έστω, όταν είδε τη δαιμονισμένη Ρίγκαν (Linda Blair) να γυρίζει το κεφάλι της 360 μοίρες;

Joshua, Τζόσουα (2007)

Ότι τα πρώτα παιδιά παθαίνουν κρίσεις ζήλιας όταν γεννιέται το δεύτερο βλαστάρι, είναι γνωστό.

Η οικογένεια των Κάιρνς ωστόσο έτρεφε φίδι στον κόρφο της καθώς όταν υποδέχτηκε τη νεογέννητη μπέμπα, ο 9χρονος Τζόσουα (Jacob Kogan) το παράκανε και εξελίχθηκε σε πηγή του κακού για την ίδια του την αδελφή.

The Omen (1976), Ντάμιεν

Λίγο μετά τον θρίαμβο του Εξορκιστή, ήρθε η Προφητεία.

Βασισμένο στις δοξασίες, τα δόγματα και τις προφητείες που συνηγορούσαν στην έλευση του Αντίχριστου στη γη, το κλασικό θρίλερ έδωσε σάρκα και οστά στον γιο του Διαβόλου, τον Ντάμιεν (Harvey Stephens).

Το περιβόητο υιοθετημένο παιδί του ζευγαριού Θορν κατάφερε να γίνει κινηματογραφική τριλογία με μοναδικά soundtracks αλλά και ριμέικ το 2006.

Firestarter (1984), Τσάρλι

Εκτός από το θρυλικό Ε.Τ. η Drew Barrymore ως ανήλικη ηθοποιός, έμεινε γνωστή για το μουτρωμένο βλέμμα της και την «πύρινη» υπόσταση της στην κινηματογραφική μεταφορά της ιστορίας τρόμου από τον μετρ του είδους Στίβεν Κινγκ.

Η μικρή Τσάρλι, απόγονος ενός ζευγαριού που είχε διατελέσει πειραματόζωο σε δοκιμές, έχει την ικανότητα να βάζει φωτιές μόνο με την σκέψη της.

Οι συνέπειες; Απλά καταστροφικές.

Hard Candy (2005), Χέιλι

Παιδοφιλία-σαδισμός σημειώσατε διπλό. Πριν καν αρχίσει η ταινία, έχεις πάρει θέση.

Θέλεις να καεί ζωντανός ο παιδόφιλος φωτογράφος που κλείνει ραντεβού μέσω διαδικτύου με ένα 14χρονο κορίτσι.

Στην σκηνή που ο -τελικά άπραγος- καλλιτέχνης είναι δεμένος και η Χέιλι (Ellen Page) τον ευνουχίζει με μανία και μεράκι, εκεί το ξανασκέφτεσαι. Ποιος είναι ο θύτης και ποιος το θύμα, δε θα μάθεις ποτέ.

10 πράγματα που δεν ξέρατε για την "Πεντάμορφη και το Τέρας!"

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Η υπέροχη ταινία του Disney και μεταφορά του κλασικού παραμυθιού, η "Πεντάμορφη και το Τέρας" σίγουρα έχει συγκινήσει μικρούς και μεγάλους. Νομίζετε όμως πως ξέρετε τα πάντα για την ταινία; Εμείς σας παρουσιάζουμε μερικές λεπτομέρειες που θα σας εκπλήξουν!

Αρχικά η ταινία, χρειάστηκε περισσότερα από 50 χρόνια για να ολοκληρωθεί!

Μάλιστα ήταν από τα πρώτα παραμύθια που η Disney ήθελε να μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη.

Οι συγγραφείς όμως της ταινίας δεν μπορούσαν να συντονιστούν ώστε να παρουσιάσουν ένα ολοκληρωμένο αποτέλεσμα.

Το κλασικό ασπρόμαυρο φιλμ του Jean Cocteau, η Πεντάμορφη και το Τέρας (1946), αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την ταινία του Disney.

Όταν το 1987, οι καλλιτέχνες της Disney άρχισαν να δουλεύουν για δύο χρόνια πάνω στην ταινία, στο τέλος ο επικεφαλής των studio, τους είπε να διαγράψουν την μέχρι τότε εργασία τους και να ξεκινήσουν από το μηδέν.

Στη συνέχεια "επιστρατεύθηκε" η σεναριογράφος Linda Woolverton, η οποία αποφάσισε να κάνει την Belle, πρωτότυπη ηρωίδα.

Δεν είναι πριγκίπισσα, της αρέσουν τα βιβλία, είναι ανεξάρτητη και δεν θέλει καθόλου να παντρευτεί τον πιο περιζήτητο εργένη, ο οποίος την κυνηγάει μετά μανίας!

Για να γίνουν πιο πειστικοί οι ήχοι του τέρατος, στο οποίο δάνεισε τη φωνή του ο Robby Benson, χρησιμοποιήθηκαν βρυχηθμοί από λιοντάρια και πάνθηρες.

Αρκετά χρόνια πριν από το Toy Story, η Disney συνεργάστηκε με την Pixar στην ταινία αυτή για τη σκηνή όπου χορεύει το Τέρας με την Πεντάμορφη.

Η "Πεντάμορφη και το Τέρας" είναι η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων που προτάθηκε για Όσκαρ...

Φυσικά, κέρδισε δύο, αυτό της καλύτερης μουσικής και του καλύτερου τραγουδιού.

Το 1991 η ταινία ήταν τρίτη σε εισπράξεις μετά τον "Εξολοθρευτή 2" και το "Ρομπέν των Δασών, ο πρίγκιπας των Κλεφτών."

Στην κινέζικη εκδοχή της ταινίας, στο τέρας δανείζει τη φωνή του ο...Jackie Chan!

Οι δέκα καλύτερες ταινίες του 2011

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Κοίτα να δεις τελικά ανατροπή: Η χρονιά ήταν πολύ καλύτερη από όσο τη θυμόμασταν. Ποια ταινία όμως είναι η καλύτερη της χρονιάς;

Είχε μεγάλη ποιότητα στην Χολιγουντιανή παραγωγή με συναρπαστικές, στυλάτες δουλειές όπως ο πολύ καλύτερος από όσο είχε δικαίωμα να είναι "Πλανήτης των Πιθήκων: Η Εξέγερση", η ανηλεής δράση της "Επικίνδυνης Αποστολής: Πρωτόκολλο Φάντασμα", ο καμβάς του Tarsem Singh στους "Αθάνατους", η αποστομωτική τεχνική αρτιότητα του "Τεντέν", η κλασική ιστορία προέλευσης του "Κάπτεν Αμέρικα", το συναισθηματικό φινάλε της σάγκα του "Χάρι Πότερ", η επιστροφή στα βασικά για την Disney με το φανταστικό "Μαλλιά Κουβάρια". (Όλες ταινίες που φλέρταραν με τη δεκάδα.)

Είχε πολλές προτάσεις από το Ευρωπαϊκό σινεμά - ακόμα κι εκείνες που δεν μας άρεσαν αλλά μπόρεσαν να ανοίξουν σινεφίλ συζητήσεις: Οι υπνωτιστικές "Άλπεις" του Λάνθιμου, το Pedro mash-up από το "Δέρμα Που Κατοικώ", το τέλος του κόσμου δια χειρός Trier στη "Μελαγχολία", ο διασκεδαστικός "Artist" που μας επιστρέφει στη δόξα του βωβού κινηματογράφου, το παλαβό "Ο Θάνατός σου η Ζωή μου" με την ερμηνεία της χρονιάς από τον Vincent Gallo.

Το Αμερικάνικο σινεμά μίλησε για τη φθορά του έρωτα ("Blue Valentine"), για τη θνησιμότητα ("Μη Με Αφήσεις Ποτέ"), για τον φόβο της ήττας ως κινητήριο δύναμη (στο "Moneyball" με έναν υπέροχο Brad Pitt), για την τέχνη που διαρκώς αλλάζει κι εξελίσσεται ("Μεσάνυχτα στο Παρίσι" του μοναδικού Woody Allen).

Και η Ασία... βασικά χρειαζόμαστε περισσότερη Ασία στις Ελληνικές αίθουσες.

Αριστουργήματα σαν τους "13 Assassins" του Takashi Miike, τα "Cold Fish" και "Guilty of Romance" του Sion Sono και "I Saw the Devil " του Ji-woon Kim δεν είδαν ποτέ το σκοτάδι της μεγάλης οθόνης στην Ελλάδα.

Ακόμα, οι 3 καλύτερες Βρετανικές παραγωγές του 2011 περιορίστηκαν σε Φεστιβαλικές, μια-κι-έξω προβολές στη χώρα μας. Μιλάμε για το συγκλονιστικό "Senna", το σινεφίλ sci-fi "Attack the Block" και την coming of age δραμεντί "Submarine".

Συνυπολογίζοντας και καθηλωτικά δράματα σαν το πυγμαχικό "Warrior" (με μεγάλο Nick Nolte) ή το αισθηματικό "Like Crazy", βγαίνει με ευκολία εναλλακτική δεκάδα με ταινίες χωρίς διανομή. Like crazy είναι η διανομή μάλλον.

Ποιες είναι όμως οι 10 ταινίες που ξεχωρίζουμε (περισσότερο) από όσες παίχτηκαν στις Ελληνικές αίθουσες μες στο 2011;

10. "Πρέπει να Μιλήσουμε για τον Κέβιν"

(We Need to Talk About Kevin, της Lynne Ramsay)

Λατρέψαμε την ένταση αυτής της παντελώς εξωφρενικής ιστορίας για μια μητέρα που διαπιστώνει πως έχει βασικά γεννήσει τον διάβολο σε μορφή μικρού αγοριού.

Οικογενειακό θρίλερ στην παράδοση της "Προφητείας" αλλά πακεταρισμένο σαν arthouse Ευρωπαϊκό φιλμ, γυρισμένο με άρρωστα χρώματα και κρεμασμένες γωνίες του κάδρου, στημένο γύρω από μια μεγαλειώδη (στις σιωπές και στην παράνοια) Tilda Swinton και με την ιστορία δομημένη γύρω από ένα κομβικό σημείο που όσο κι αν η Ramsay ανεβάζει την ένταση, παραμένει εν τέλει αδιανόητο. Γι'αυτό και σοκαριστικό.

9. "Super 8"

(του JJ Abrams)

Λιγότερο blockbuster (ή σπουδή πάνω σε αυτά) και περισσότερο ερωτικό γράμμα του Abrams προς τον Spielberg που αγάπησε μικρός, αυτή η γλυκιά, μελαγχολική μίξη monster movie και εφηβικής περιπέτειας αφηγείται την ιστορία μιας παρέας πιτσιρικιών (ανατριχιαστικά καλή η Elle Fanning) που προσπαθούν να επιβιώσουν της επίθεσης ενός μυστηριώδους τέρατος.

Ο Abrams παίζει με τη φόρμα και τις ευαισθησίες ενός οικογενειακού χολιγουντιανού σινεμά που έχει πεθάνει, ενός σινεμά όπου τα πάντα ξεκινούν και τελειώνουν στους χαρακτήρες, σε ένα δεσμό ραγισμένο, σε ένα βλέμμα ή ένα άγγιγμα φευγαλέο, σε ένα αντικείμενο που σημαίνει ένα σωρό ειπωμένα κι ανείπωτα πράγματα. Το πιο υπέροχο φινάλε της χρονιάς.

8. "Ένας Χωρισμός"

(A Separation, του Asghar Farhadi)

Ένα ζευγάρι χωρίζει στο σύγχρονο Ιράν επειδή εκείνη θέλει να ζήσουν σε ένα καλύτερο περιβάλλον για την κόρη τους, ενώ εκείνος θέλει να μείνει πίσω για να φροντίσει τον άρρωστο πατέρα του.

Αυτό που ακολουθεί είναι μια κλινικής ακρίβειας καταγραφή της προσπάθειας τους να ελιχθούν μέσα σε ένα νομικό σύστημα που απαιτεί πειστήριο για την κάθε θύμηση, την κάθε σκέψη και το κάθε συναίσθημα, καθώς κάθε σπιθαμή ανθρωπιάς σβήνει υπό το βάρος υπολογισμένων αναπαραστάσεων και μαρτυριών περί ηθικής και δικαιοσύνης.

7. "Φιλενάδες"

(Bridesmaids, του Paul Feig)

Πίσω από το προσωπείο του κυνικού σπρωξίματός του ως "Hangover-για-γυναίκες", αυτό το φιλμ -λίγο υστερικά αστεία κωμωδία, λίγο πορτρέτο της γυναικείας ψυχής με ίσα μέρη ευαισθησίας και κάφρικου χιούμορ- παίρνει όλα τα συστατικά της oeuvre του Judd Apatow και τα εφαρμόζει πολύ πιο αποτελεσματικά από οποιαδήποτε άλλη εκ των ταινιών του.

Οι Paul Feig και Kristen Wiig (σκηνοθέτης και σεναριογράφος-πρωταγωνίστρια) κατάλαβαν πολυ απλά πως οι ταινίες του Apatow πάντοτε ήταν γυναικείες, αλλά το χιούμορ τους αντρικό. Ακούγεται λάθος, όμως το αποτέλεσμα είναι τόσο σωστό.

6. "Στην Καρδιά του Χειμώνα"

(Winter's Bone, της Debra Granik)

Μια έφηβη κοπέλα κάπου στο έρημο τοπίο του Αμερικάνικου χειμωνιάτικου νότου αναζητά τον πατέρα της έχοντας να αντιμετωπίσει την εχθρική κοινότητα και το βάρος της ίδιας της κληρονομιάς της.

Ο ορισμός του πώς μπορείς να κάνεις τόσα πολλά με τόσο λίγα. Φοβερά πλούσια ιστορία (σε σκιαγράφηση χαρακτήρων και καταγραφή της δυναμικής του συνόλου και της οικογένειας) με λίγα και μεστά λόγια.

To καστ είναι, ανεξαιρέτως, θαυμάσιο.

5. "Παγιδευμένη Ψυχή"

(Insidious, του James Wan)

Όλα τα έχουμε ξαναδεί -το πνεύμα που καταλαμβάνει το μικρό γιο, το στοιχειωμένο σπίτι, την οικογένεια υπό κατάρρευση- αλλά όχι έτσι ακριβώς, και σίγουρα όχι τόσο τρομακτικά.

Ο Wan (σκηνοθέτης του πρωτότυπου, φανταστικού "Saw" προτού αυτό εκφυλιστεί στην torture porn αηδία που είναι σήμερα) δεν περιορίζεται στο σκοτάδι (ή στο φως), δεν εκμεταλλεύεται ασφυκτικά κοντινά πλάνα, δεν επαφίεται στα φτηνά τινάγματα.

Παρά απλώνει τον τρόμο σε ορθάνοιχτα κάδρα αφήνοντάς σε να μαντεύεις (να προσπαθείς δηλαδή) από πού θα σου έρθει, μπλέκει το υπαινικτικό με το προφανές, το σκοτάδι με το φως, το φόβο με την αγωνία, τον ήχο με την απουσία του, παραδίδοντας την πιο τρομακτική ταινία που έχουμε δει εδώ και χρόνια, ένα μεταφυσικό θρίλερ αποφασισμένο να σε κάνει να ικετέψεις σε μια ανώτερη δύναμη ώσπου να νιώσεις ασφαλής (;) όταν όλα τελειώσουν.

4. "Το Δέντρο της Ζωής"

(The Tree of Life, του Terrence Malick)

Η απώλεια της αγνότητας και η εύρεση του θεού στις λεπτομέρειες, η κοσμογονία/γέννηση και η καταστροφή/θάνατος ως ένα και το αυτό, σε μια αλληλουχία μερικών εκ των ωραιότερων εικόνων που έχουμε δει ποτέ στο σινεμά.

Και αυτό συμπεριλαμβάνει τόσο το σχεδόν δίχως λόγια πρώτο μέρος της ταινίας, όσο και την προσγείωση στα προάστια των '50s, όπου οι διαφορετικές διαδρομές της ζωής συναντώνται στην ιστορία ενός μικρού αγοριού που μαθαίνει τι θα πει να χάνεται η αθωότητα.

3. "Μέσα από τις Φλόγες"

(Incendies, του Denis Villeneuve)

Εντάξει να κλαις με κάτι συγκινητικό, αλλά όταν κλαις με κάτι σοκαριστικό δε νιώθεις να ταράζεσαι συθέμελα;

Σε αυτή την αυθεντικά αρχαιοελληνικής υφής σύγχρονη τραγωδία, μια μητέρα αφήνει στα δύο παιδιά της μια διαθήκη που έρχεται με δύο 'αποστολές': Να βρουν τον πατέρα που νόμιζαν πως είχε πεθάνει και τον αδερφό που δεν ήξεραν πως είχαν, και να παραδόσουν στον καθένα τους από ένα γράμμα - μόνο τότε θα μπορέσει να αναπαυθεί εν ειρήνη.

Αυτό που ξετυλίγει αριστοτεχνικά ο ικανότατος Καναδός σκηνοθέτης Denis Villeneuve είναι μια ιστορία πολλαπλών επιπέδων και αφανών δεσμών η οποία συνδέει το προσωπικό με το πολιτικό και το θρησκευτικό με τρόπο που μπορεί να παρομοιαστεί μόνο με κλωτσιά στο στομάχι. Κι άλλη μία. Κι άλλη μία. Κι άλλη μία.

2. "Οι Πρωτάρηδες"

(Beginners, του Mike Mills)

Οι αναμνήσεις μιας ζωής γίνονται ένα σε αυτή την γλυκόπικρη βιωματική ιστορία, όταν ο πατέρας ενός νεαρού άντρα (έξοχοι οι Christopher Plummer και Ewan McGregor αντίστοιχα) του ανακοινώνει πως είναι γκέι και προχωρά να ζήσει τα τελευταία χρόνια του έχοντας ανακαλύψει τον εαυτό του από την αρχή.

Τα όρια ανάμεσα στο τώρα, στο τότε και στο ίσως εξαφανίζονται πλήρως καθώς ένα άγγιγμα, ένα αντικείμενο, μια λέξη, μπορούν να συνδέουν διαφορετικές στιγμές και ξεχωριστά πρόσωπα μιας ολόκληρης ζωής, σε μια ολοκληρωμένη -όσο και ατελή- σπουδή πάνω στον έρωτα, την αβεβαιότητα, την προσωπική αναζήτηση, την οικογενειακής θαλπωρή. Και, τελικά, πάνω σε όλα όσα μας κάνουν αυτό που είμαστε. Πάντα, σε όλα, πρωτάρηδες.

1. "Drive"

(του Nicolas Winding Refn)

Νεο-ρετρο-νουάρ αισθηματική περιπέτεια (αν πρέπει να πεις πως είναι Κάτι), με έναν κατά βάση σιωπηλό άντρα να οδηγάει, να δρα, να αισθάνεται κρατώντας ένα τιμόνι.

Στο "Drive" οι κινηματογραφικοί κώδικες των ειδών καταρρέουν και ξαναγεννιούνται ως ένα, ενιαίο, αδιαίρετο σινεμά.

Για το ποίημα του Refn είχαμε γράψει πως "πρόκειται για έναν αληθινό θρίαμβο του σινεμά, για αγνό ένστικτο, έρωτα, αδρεναλίνη, βία, '80s μαγεία".

Τη συναισθηματική μας φόρτιση τη στιγμή που πρωτοείδαμε να πέφτουν οι τίτλοι τέλους της ταινίας, θα τη θυμόμαστε για πολύ καιρό.

Τα βιβλία που πρέπει να διαβάσεις

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

1) Steve Jobs, η επίσημη βιογραφία του Walter Isaacson

Ο αιφνίδιος θάνατός του "ηγέτη" της Apple, Steve Jobs, σίγουρα σφράγισε τους τελευταίους μήνες του 2011.

Η ζωή του χαρισματικού αυτού ανθρώπου δεν θα μπορούσε να μην καταγραφεί, καθώς ο ίδιος ο πρωταγωνιστής του βιβλίου πέρασε πλέον στην ιστορία.

Παραδέξου πως και εσύ θα ήθελες να μάθεις τα μυστικά της επιτυχίας του, τα οποία εξερευνά το βιβλίο αυτό!

Ο ίδιος ο Jobs δεν έθεσε περιορισμούς και δεν "λογόκρινε" το περιεχόμενο του βιβλίου, το οποίο περιέχει και σκιαγράφηση του Steve Jobs από τους κοντινούς του ανθρώπους αλλά και από τους εχθρούς του.

Εκδόσεις: Ψυχογιός

2) Το Νήμα της Victoria Hislop

Από τη συγγραφέα του best-seller, το "Νησί", έρχεται ένα βιβλίο που εξυμνεί την νύμφη του Θερμαϊκού, τη Θεσσαλονίκη.

Η συναρπαστική και αιματηρή ιστορία της πόλης γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των πρωταγωνιστών, διαμορφώνοντας τις αγωνίες, τα όνειρα και τις ελπίδες τους.

Μια ιστορία αγάπης με φόντο τη Θεσσαλονίκη της δεκαετίας του '20.

Εκδόσεις: Διόπτρα

3) Το τανγκό των Χριστουγέννων του Γιάννη Ξανθούλη

Το βιβλίο πάνω στο οποίο βασίστηκε μία από τις πιο αναμενόμενες ελληνικές ταινίες.

Πως μπορεί ένα απλό τανγκό να υλοποιήσει και τον πιο κρυφό σου πόθο;

Τι ρόλο παίζει ο έρωτας σε ένα ελληνικό στρατόπεδο του 1970 και πως γίνεται μια Χριστουγεννιάτικη γιορτή να σου αλλάξει τη ζωή;

Ο Γιάννης Ξανθούλης συγκινεί με το έργο του, το οποίο είναι ιδανικό ανάγνωσμα για τις γιορτές των Χριστουγέννων.

Εκδόσεις: Καστανιώτη

4) Συνωμοσία της φωτιάς του Neville Stuart

Για τους λάτρεις του αστυνομικού μυθιστορήματος, το βιβλίο θα σας ταξιδέψει στη Βόρεια Ιρλανδία, θα σας προβληματίσει με τις μυστηριώδεις και βίαιες δολοφονίες του και θα σας εξιτάρει με τον πεισματάρη και ριψοκίνδυνο ντεντέκτιβ-πρωταγωνιστή του.

Εκδόσεις: Μεταίχμιο

5) Ημερολόγια από τη χώρα των Χριστουγέννων του David Sedaris

Ο συγγραφέας παρουσιάζει με ξεκαρδιστικό τρόπο τα "παρασκήνια" των Χριστουγέννων, ενώ σατιρίζει με την μοναδική γραφή του, το "χριστουγεννιάτικο πανδαιμόνιο!"

Εκδόσεις: Μελάνι

6) Χρονικό του Μοναστηριού του Ζοζέ Σαραμάγκου

Το κορυφαίο, "παραμυθένιο" μυθιστόρημα του νομπελίστα συγγραφέα, επανεκδίδεται στα ελληνικά σε νέα μετάφραση, κατόπιν επιθυμίας του δημιουργού.

Η Πορτογαλία του 18ου αιώνα μέσα από τα μάτια ενός βασιλιά και των προσπαθειών του να δωροδοκήσει το θείο, των εργατών που πέφτουν θύματα αυτών των προσπαθειών, ενός ιερέα με ιερόσυλα οράματα και της Ιεράς Εξέτασης.

Εκδόσεις: Καστανιώτης

7) Ντάσταρ της Μάρας Μεϊμαρίδη

Από τη συγγραφέα του best seller, οι "Μάγισσες της Σμύρνης", το Ντάσταρ έχει και αυτό την ίδια αποκρυφιστική ατμόσφαιρα, συνδέοντας μεταξύ τους αντίπαλους πολιτισμούς, αντικρουόμενες θρησκείες και χιλιάδες διασκορπισμένες στους αιώνες, ζωές.

Με διαφορά η πιο σοκαριστική φωτογραφία του 2012 μέχρι στιγμής!!!

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Με διαφορά η πιο σοκαριστική φωτογραφία του 2012 μέχρι στιγμής

Μια μητέρα και οι δύο κόρες της βρέθηκαν εγκλωβισμένες στο αυτοκίνητό τους κυριολεκτικά πάνω από το χείλος του γκρεμού σε αυτοκινητόδρομο στην Καλιφόρνια.

Η 36χρονη Kelli Groves οδηγούσε το αυτοκίνητό της στον αυτοκινητόδρομο 101 στη νότια Καλιφόρνια όταν ξαφνικά η BMW της χτυπήθηκε από φορτηγό, το οποίο είχε ήδη βγει εκτός τροχιάς καταλήγοντας στο κενό.

Ο οδηγός του σκοτώθηκε ακαριαία, ενώ η πρόσκρουση έστειλε το αυτοκίνητο της Groves να αιωρείται πάνω από το κενό, έχοντας σφηνώσει για καλή της τύχη στο πλαϊνό προστατευτικό του δρόμου.

Οι διασώστες έφτασαν έγκαιρα, ή τουλάχιστον τόσο ώστε να απεγκλωβίσουν τη μητέρα και τις δύο της κόρες που νοσηλεύονται σε σταθερή κατάσταση και εκτός κινδύνου.

Κατά τη διάρκεια της διάσωσης, ο φωτογραφικός φακός πρόλαβε να τραβήξει σίγουρα την πιο σοκαριστική εικόνα των πρώτων εβδομάδων του 2012.

Η πόρνη που λάτρεψαν 160.000 άντρες, τελικά ήταν άντρας!

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Η πόρνη που λάτρεψαν 160.000 άντρες, τελικά ήταν άντρας!Ήταν η πιο καλλιεργημένη, η πιο μελαγχολική και η πιο διάσημη πόρνη της Κίνας με περισσότερους από 160.000 φίλους να παρακολουθούν κάθε της σκέψη στην κινεζική έκδοση του facebook.

Εδώ και μήνες, η Ρούο Σιαοάν συγκινούσε τους πιστούς θαυμαστές της με τις πικρές διαπιστώσεις της για τη ζωή, προξενούσε τον θαυμασμό με τα ευφυή σχόλιά της. Κανείς δεν γνώριζε, όμως, το πρόσωπό της. Στο Διαδίκτυο κυκλοφόρησαν δύο φωτογραφίες της από κάποιους που ισχυρίζονταν ότι γνώριζαν την ταυτότητά της. Η φήμη, στις αρχές της εβδομάδας, ότι η Σιαοάν συνελήφθη από τις Αρχές για προσβολή της δημοσίας αιδούς επιβεβαιώθηκε προχθές. Η σύλληψή της προκάλεσε θλίψη στους χιλιάδες θαυμαστές της.

Παράλληλα έριξε το φως που ζητούσαν οι ίδιοι στην ταυτότητά της. Μόνο που η αποκάλυψη έκρυβε μια μάλλον δυσάρεστη έκπληξη: η «διανοούμενη πόρνη» ήταν στην πραγματικότητα ένας δημοσιογράφος, 31 ετών, παντρεμένος και πατέρας ενός παιδιού. Η Ρούο Σιαοάν υπήρχε μόνο στη φαντασία του, ήταν λογοτεχνική κατασκευή.

Σύμφωνα με την αστυνομία του Χανγκζού, μιας πόλης που θεωρείται λίκνο της λογοτεχνικής ψυχής της κλασικής Κίνας, ο «κύριος Λι» τιμωρήθηκε με ένα πρόστιμο περίπου 65 ευρώ για τη δραστηριότητά του στο Διαδίκτυο. Στη δημιουργία του μύθου της Σιαοάν είχαν συμβάλει μερικά από τα πιο γνωστά μέσα ενημέρωσης στην Κίνα, όπως το τηλεοπτικό δίκτυο «Φοίνιξ», δημοσιογράφος του οποίου είχε ισχυριστεί σε μια τηλεοπτική εκπομπή ότι η διανοούμενη πόρνη είχε φιλοξενήσει στο κρεβάτι της 3.000 διαφορετικούς άνδρες μέσα σε επτά χρόνια. Αυτό που ερέθιζε, πάντως, τη φαντασία των θαυμαστών ήταν η σκέψη της.

«Οι γιορτές μού προκαλούν θλίψη. Ολοι εκείνοι οι άνδρες που ψηλάφισαν το σώμα μου τώρα είναι εκεί, με τις οικογένειές τους, και κοιτούν τα φανάρια… Εάν έρθει απόψε να με βρει ένας εργάτης – μετανάστης δεν θα του ζητήσω χρήματα» έγραφε. Και ακόμη: «Θέλετε να με σώσετε; Μα πώς; Οδηγώντας με στον κόσμο σας όπου θα με κακοποιήσουν, εάν δεν με βιάσουν, διευθυντές, αφεντικά και προϊστάμενοι;».

Γιατί ο τάφος του Jim Morrison έχει Ελληνική επιγραφή;

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Γιατί ο τάφος του Jim Morrison έχει Ελληνική επιγραφή;Ο Τζέημς «Τζιμ» Ντάγκλας Μόρισον (James «Jim» Douglas Morrison) (8 Δεκεμβρίου 1943 – 3 Ιουλίου1971) ήταν ένας Αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, συγγραφέας και ποιητής. Γεννήθηκε στη Μελβούρνη της Φλόριντα και ήταν ο τραγουδιστής και στιχουργός του δημοφιλούς αμερικάνικου ροκ συγκροτήματος The Doors.

Θεωρείται ένας από τους πιο χαρισματικούς ερμηνευτές στην ιστορία της ροκ μουσικής. Έγραψε επίσης αρκετά βιβλία ποίησης, ένα μικρό ντοκιμαντέρ και δύο βίντεο κλιπ («The Unknown Soldier» και «People are Strange»).
Ο θάνατός του σε ηλικία 27 ετών στο Παρίσι της Γαλλίας κατέπληξε τους θαυμαστές του.
Οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες πέθανε και ο μυστικός ενταφιασμός του έγιναν αφορμή για…..ατελείωτες φήμες και παίζουν σημαντικό ρόλο στο μυστήριο που εξακολουθεί να τον περιβάλλει.
Ο Τζιμ Μόρισον είχε σκωτσέζικη και ιρλανδική καταγωγή και ήταν γιος του ναυάρχου Τζωρτζ Στίβεν Μόρισον και της Κλάρα Κλαρκ Μόρισον, που γνωρίστηκαν το 1941 στη Χαβάη.
Ο Τζιμ Μόρισον γεννήθηκε 11 μήνες μετά, στη Μελβούρνη της Φλόριντα.

Το 1971, ο Μόρισον μετακόμισε σε ένα διαμέρισμα στο Παρίσι μαζί με την Πάμελα Κούρσον. Του άρεσε η αρχιτεκτονική της πόλης και έκανε μεγάλους περιπάτους εκεί, όμως λέγεται ότι τον είχε πιάσει κατάθλιψη και ήθελε να επιστρέψει στην Αμερική.

Στο Παρίσι έκανε και την τελευταία του ηχογράφηση σε στούντιο με δυο Αμερικανούς μουσικούς του δρόμου.
Ο Μάνζαρεκ απέρριψε αυτή την ηχογράφηση ως »ασυναρτησίες μεθυσμένων». Ένα τραγούδι από αυτήν, το «Orange County Suite» ακούγεται στο bootleg «Lost Paris Tapes».
Ο Μόρισον πέθανε στις 3 Ιουλίου του 1971 σε ηλικία 27 ετών. Η επίσημη εκδοχή είναι ότι η Κούρσον τον βρήκε νεκρό στη μπανιέρα. Δεν έγινε αυτοψία, γιατί ο γιατρός που τον εξέτασε είπε ότι δεν βρήκε στοιχεία εγκληματικής ενέργειας. Η απουσία αυτοψίας έδωσε λαβή για πολλές εικασίες σχετικά με την αιτία θανάτου.

Ο Ντάνυ Σάγκερμαν διηγείται ότι όταν η Κούρσον επέστρεψε στις ΗΠΑ, του είπε ότι ο Μόρισον είχε πεθάνει από υπερβολική δόση ηρωίνης, την οποία είχε εισπνεύσει νομίζοντας πως είναι κοκαΐνη.

Ο Σάγκερμαν σημειώνει ότι η Κούρσον έδινε διαφορετικές εκδοχές του θανάτου κατά καιρούς, τη μια λέγοντας ότι εκείνη τον είχε σκοτώσει και την άλλη ότι ο θάνατός του ήταν λάθος της.
Η ιστορία με την αθέλητη λήψη ηρωίνης υποστηρίζεται από τη διήγηση του Αλέν Ρονέ, που έκανε παρέα με το ζευγάρι στο Παρίσι.
Ο Ρονέ είχε γράψει ότι ο Μόρισον πέθανε από αιμορραγία αφού εισέπνευσε ηρωίνη της Κούρσον κι ότι εκείνη άθελά της αποκοιμήθηκε, αφήνοντάς τον να πεθάνει αντί να καλέσει για ιατρική βοήθεια.
Στον τάφο του υπάρχει η Ελληνική επιγραφή Κατά τον δαίμονα εαυτού.

Οι θεωρίες για το ποιος έχει γράψει την επιγραφή είναι πολλές:
Ο Jim Morrison πριν δημιουργηθεί το συγκρότημα είχε πει: »Ή ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΦΟΝΟ Ή ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ…».

Τελικά τα κατάφεραν και στα δύο: πρώτον οι DOORS έγιναν θρησκεία και δεύτερον ο φόνος έγινε με τον θάνατό του. Ένα θάνατο που ο Morrison δεν φοβήθηκε ποτέ.
Τον μόνο φόβο που είχε ήταν ο ίδιος του ο εαυτός και η επιγραφή στον τάφο του γράφτηκε, λέγεται, κατά δική του παραγγελία μια και αγαπούσε όπως έλεγε την ελληνική φιλοσοφία.
Γι' αυτό και στο τραγούδι του «The End» περιγράφει με έναν δικό του μοναδικό τρόπο που μόνο αυτός κατείχε, το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα.
Η επιγραφή είναι «κανονική», δηλαδή όπως είναι γραμμένο το όνομα του, έτσι και από κάτω γράφει αυτό που προέγραψα…

Δεν είναι π.χ κάτι που έγραψε κάποιος τυχαία…
Υπάρχουν πολλές τέτοιες τριγύρω στο χώρο αλλά με μαρκαδόρους κ.λ.π. Φαινόταν να είναι με τον ίδιο τύπο fonts όπως και το όνομά του.

Οπότε μάλλον γράφτηκε μαζί με την κατασκευή του τάφου.. άραγε ο ίδιος ο Jim το ζήτησε ή κάποιος δικός του;
Από ότι ξέρω ο πατέρας του τον είχε στο μάτι, δεν τον ήθελε…
Ο Jim σίγουρα είχε μυηθεί σε κάποια «περίεργα» πράγματα αλλά υπάρχουν τόσα πολλά «περίεργα»
Γιατί να μπει η ελληνική επιγραφή εκεί όμως…;

Η λέξη "δαίμων" δεν έχει καμία σχέση όπως την ξέρουμε εμείς σήμερα (οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν Διάβολο). "Δαίμων" ήταν αρχικά η θεότητα που μοίραζε, κατένειμε την μοίρα (δαίομαι = μοιράζω) και μετά ονομαζόταν οποιαδήποτε θεότητα στην οποία αποδίδονταν τιμές.

"Δαίμων εαυτού" ονομαζόταν η θεότητα-προστάτης που ζούσε μέσα σε κάθε άνθρωπο από τη γέννηση έως το θάνατό του και φρόντιζε για την προσωπική εξέλιξη κι ευημερία, κάτι σαν το αντίστοιχο σημερινό χριστιανικό "Φύλακας-άγγελος", αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο έναν "δίαυλο" μεταξύ του κόσμου των θνητών και του κόσμου των θεών.
"Πράττω κατά τον δαίμονα εαυτού" ουσιαστικά σημαίνει "πράττω σύμφωνα με αυτό που η συνείδησή μου θεωρεί σωστό", αδιαφορώντας ίσως για το τι θα πουν οι άλλοι και είναι μια στάση ζωής που υιοθέτησαν και επιδοκίμασαν οι Στωικοί φιλόσοφοι.

Έτσι λοιπόν, η φράση "Κατά τον δαίμονα εαυτού" γράφτηκε από τους συγγενείς του Jim Morrison στον τάφο του, εννοώντας ότι ο τραγουδιστής των Doors έπραττε στη συντομη ζωή του πάντα σύμφωνα με ό,τι υπαγόρευε η συνείδησή του, ο "προσωπικός του θεός", κι όχι σύμφωνα με τις επιταγές της κοινωνίας.

Η γυναίκα του τον έπιασε σε… τρίο!

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Η γυναίκα του τον έπιασε σε… τρίο!Πολύ άσχημα μπήκε η νέα χρονιά για γιατρό της Πάτρας ο οποίος παλιότερα απασχολείτο στο δημόσιο τομέα αλλά τα τελευταία χρόνια προσφέρει τις υπηρεσίες του ιδιωτικά. Και όλα αυτά γιατί η γυναίκα του, που είναι συνάδελφός του και απουσίαζε σε ταξίδι, επέστρεψε ξαφνικά στο σπίτι και τον έπιασε με τη γραμματέα του κι έναν άλλον άνδρα, να κάνουν περιπτύξεις – ακόμα και ομοφυλοφιλικές – πάνω στο κρεβάτι τους!
Λέγεται μάλιστα ότι οι φωνές της συζύγου ακούστηκαν σε όλη την περιοχή στην οποία διαμένουν, λίγο πιο έξω από την Πάτρα και προς τα ορεινά. Και τώρα ο γιατρός έχει ξεκινήσει αγώνα δρόμου για να πείσει τη γυναίκα του να μην προχωρήσει τις διαδικασίες για διαζύγιο!

Επιβολή πλαφόν 1.500 ευρώ για 13ο και 14ο μισθό

Posted: 16 Jan 2012 10:57 AM PST

Επιβολή πλαφόν 1.500 ευρώ για 13ο και 14ο μισθόΕπιβολή πλαφόν 1.500 ευρώ για την καταβολή ολόκληρου του 13ου και 14ου μισθού με παράλληλη διατήρηση των κατώτερων αμοιβών στα σημερινά επίπεδα, προβλέπει το βασικό σχέδιο που θα τεθεί επί τάπητος.

Την Τετάρτη εξάλλου αναμένεται να πραγματοποιηθεί κρίσιμη συνάντηση με τους κοινωνικούς εταίρους.

Τα τέσσερα θέματα τα οποία θα συζητηθούν είναι τα εξής:

- Η επιβολή «πλαφόν» στον 13ο και 14ο μισθό. Αυτό πρακτικά σημαίνει τη διατήρηση τόσο των δώρων όσο και του επιδόματος αδείας χωρίς την ενσωμάτωση στους υπόλοιπους μισθούς. Ωστόσο, συζητείται η επιβολή ενός μισθολογικού ορίου πάνω από το οποίο θα δίνεται τμήμα μόνο του 13ου και 14ου μισθού. Σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάζεται το ενδεχόμενο το όριο αυτό να είναι τα 1.500 ευρώ για το δώρο Χριστουγέννων και τα 750 ευρώ για το δώρο Πάσχα και το επίδομα αδείας. Δηλαδή όσοι μισθωτοί παίρνουν μέχρι 1.500 ευρώ θα συνεχίσουν να παίρνουν κανονικά τον 13ο και 14ο μισθό και δεν θα έχουν απώλειες. Ωστόσο, όσοι υπερβαίνουν τα 1.500 ευρώ κινδυνεύουν να πάρουν δώρα και επίδομα αδείας μόνο για ένα τμήμα του μισθού τους. Σε μία τέτοια περίπτωση εργαζόμενος με μισθό 2.000 ευρώ θα δει το δώρο Χριστουγέννων να μειώνεται κατά 500 ευρώ.

- Το πάγωμα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα για μία τριετία. Στο διάστημα αυτό δεν πρόκειται να δοθεί καμία αύξηση στους μισθούς, ούτε καν η προβλεπόμενη από την εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας (2.5% τον Ιούλιο).

- Η αναστολή των ωριμάνσεων. Δηλαδή οι εργαζόμενοι δεν θα παίρνουν τις αυξήσεις που προβλέπονται με τη συμπλήρωση των τριετιών.

- Η καθιέρωση συγκεκριμένου ποσοστού «απόκλισης» των κλαδικών συμβάσεων από την εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας. Στο «στόχαστρο» θα βρεθούν κυρίως συμβάσεις που υπερβαίνουν κατά 40% τις κατώτερες αποδοχές.

Για παράδειγμα, σε ένα κλάδο που οι μισθοί υπερβαίνουν κατά 50% την εθνική συλλογική σύμβαση ελλοχεύει ο κίνδυνος περικοπών με στόχο η απόκλιση να περιοριστεί στο 20% με 30%. Πάντως, το θέμα αυτό μπορεί να ρυθμιστεί χωρίς νέα νομοθετική παρέμβαση, καθώς σταδιακά κερδίζουν έδαφος οι επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας με αμοιβές χαμηλότερες από τις κλαδικές.

Related Articles :


Stumble
Delicious
Technorati
Twitter
Facebook

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

LOST EMPIRE

Γράψε το e-mail σου:

Σας ευχαριστώ!

Συγγραφείς

Συνεχώς

30 ημέρες

7 ημέρες

Comments Posts

Top 10 σχολιαστές