Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

The Music Center


The Music Center


δεν τελειωσαμε ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΕΜΟΣ

Posted: 13 Sep 2011 07:49 AM PDT

ΘΑ ΠΡΕΠΕ-ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΕΜΟΣ (8a prepe-antonis remos) (with lyrics)

Posted: 13 Sep 2011 07:27 AM PDT

Electro + House Mix #11 (2011) DJ Fr3nDoNnn

Posted: 13 Sep 2011 07:20 AM PDT

Ρόζα-Mitropanos

Posted: 12 Sep 2011 04:09 PM PDT

Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα και συ μου λες μας περιμένει η μπόρα και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο μα τα κελιά μας είναι χωριστά σε πολιτεία μαγική γυρνάμε δε θέλω πια να μάθω τι ζητάμε φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις σε ένα παραμύθι εφιαλτικό φωνή εντόμου τώρα ειν' η φωνή μου φυτό αναρριχώμενο η ζωή μου με κόβεις και με ρίχνεις στο κενό Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία πώς η ιστορία γίνεται σιωπή τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι πώς σ' έχει αλλάξει έτσι ο καιρός περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα και γω μέσ' στην ομίχλη και τη μπόρα κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία πώς η ιστορία γίνεται σιωπή τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί

Δημήτρης Μητροπάνος- Τα λαδάδικα

Posted: 12 Sep 2011 04:08 PM PDT

Σε συζητάν δίχως γιατί και όχι άδικα όπως κοιμάσαι στα στενά παλιά λαδάδικα έγινες φήμη και γι αυτό δε φυλακίζεσαι ζεις στο σκοτάδι παστρικά μα δεν ορκίζεσαι Λάμπεις στα κόκκινα σατέν που σε τυλίγουνε άσπροι και σέρτικοι καπνοί σε καταπίνουνε σε καλντερίμια ξενυχτάς υγρά λιθόστρωτα στου πληρωμένου παραδείσου την αυλόπορτα Τόσα δίνω πόσα θες στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες κάθε κάμαρα κελί με βαριά παλικαρίσια αναπνοή Μύριες χαμένες μοναξιές με σένα σμίγανε φεύγαν καράβια μα πριν φύγουν σου σφυρίζανε πόσα παιδιά ήρθαν να βρουν το αντριλίκι τους και σου ακουμπήσανε δειλά το χαρτζηλίκι τους Τόσα δίνω πόσα θες στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες κάθε κάμαρα κελί με βαριά παλικαρίσια αναπνοή Τόσα δίνω πόσα θες στα λαδάδικα πουλάν αυτό που θες κάθε κάμαρα κελί με βαριά παλικαρίσια αναπνοή

Σβήσε το Φεγγάρι- Μητροπάνος Δημήτρης

Posted: 12 Sep 2011 04:06 PM PDT

Φύγε αφού το θέλεις πως να σ' εμποδίσω με τα λόγια δε μπορώ Φύγε αφού το θέλεις δε θα τρέξω πίσω δε θα σε παρακαλώ Φύγε και θα μείνω, στ' άδειο μαξιλάρι να μετράω το κενό Μόν' όπως θα φεύγεις κάνε μου μια χάρη σβήσε το φεγγάρι σβήστ' το απ' τον ουρανό μου Σβήσε το φεγγάρι, σβήσε μου τα μάτια σβήσε μου τις λέξεις να μη σε φωνάξω πίσω Σβήσε το φεγγάρι, σπάσ' το σε κομμάτια να μη δω που φεύγεις να μη σε ξαναγαπήσω Φύγε αφού το θέλεις με κορμί σκυμμένο με το βλέμμα χαμηλά Φύγε αφού το θέλεις σε καταλαβαίνω όποιος φεύγει δε μιλά Φύγε και για μένα μη σ' ενδιαφέρει τίποτα δε σου ζητώ Μόν' όπως θα φεύγεις άπλωσε το χέρι σβήσε αυτό τ' αστέρι σβήσ' το απ' τον ουρανό μου Σβήσε το φεγγάρι, σβήσε μου τα μάτια σβήσε μου τις λέξεις να μη σε φωνάξω πίσω σβήσε το φεγγάρι, σπάσ' το σε κομμάτια να μη δω που φεύγεις να μη σε ξαναγαπήσω Σβήσε το φεγγάρι σβήσε μου τα μάτια σβήσε μου τις λέξεις σπάσ' το σε κομμάτια Σβήσε το φεγγάρι, σβήσε μου τα μάτια σβήσε μου τις λέξεις να μη σε φωνάξω πίσω σβήσε το φεγγάρι, σπάσ' το σε κομμάτια να μη δω που φεύγεις να μη σε ξαναγαπήσω

Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη-Δημήτρης Μητροπάνος.......

Posted: 12 Sep 2011 04:04 PM PDT

Αφού με έσπειρε μια μοίρα αυτοκρατόρισσα μήτρα με γέννησε αρχαία Μακεδόνισσα μ' άδεια φαρέτρα πολεμάω το χειμώνα από το κάστρο στην καρδιά του Πλαταμώνα Αφού με φέρνει μονοπάτι φαναριώτικο ένα σοκάκι με κρατάει σαλονικιώτικο έλα ένα βράδυ την υπόσχεση να πάρεις πριν να τη σβήσει με σφουγγάρι ο Βαρδάρης Σ' αναζητώ Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα λείπει το βλέμμα σου απ' της αυγής τα χρώματα σ' αναζητώ σ' αναζητώ μ' ένα βιολί κι ένα φεγγάρι λείπει το όνειρο εσύ και το δοξάρι Αφού μεθάω μ' ένα κρασί αγιονορείτικο και μ' ένα ντέρτι σεκλετίζομαι πολίτικο βρες το μαχαίρι που στα δύο μας χωρίζει κι έλα εδώ στων στεναγμών το μετερίζι Αφού στον Όλυμπο οι Θεοί τ' αποφασίσανε δώσαν στο κρύο τα κλειδιά κι αυτοκτονήσανε μόνη ξυπνά μόνη κοιμάται τώρα η μέρα με μηχανάκι με κομπιούτερ και φλογέρα Σ' αναζητώ Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα λείπει το βλέμμα σου απ' της αυγής τα χρώματα σ' αναζητώ σ' αναζητώ μ' ένα βιολί κι ένα φεγγάρι λείπει το όνειρο εσύ και το δοξάρι

Oikonomopoulos-Akousa

Posted: 12 Sep 2011 04:01 PM PDT

Άκουσα πως όταν πίνεις αναφέρεις το όνομα μου άκουσα μες στο πιοτό σου ότι ψάχνεις τα φιλιά μου άκουσα πως σε πηγαίνουνε στο σπίτι σου στα χέρια άκουσα στον ουρανό σου ότι σβήσανε τ' αστέρια Δεν έχεις φύγει είσαι εδώ αυτό το ξέρεις και καλύτερα απο μένα δεν έχεις φύγει είσαι εδώ με ένα φτερό πουλί δεν πέταξε κανένα Δεν έχεις φύγει είσαι εδώ αυτό το ξέρεις και καλύτερα απο μένα δεν έχεις φύγει είσαι εδώ με ένα φτερό πουλί δεν πέταξε κανένα Άκουσα πως όταν πίνεις αναφέρεις το όνομα μου Άκουσα πως δεν αφήνες να σ' αγγίξει άλλος κανένας άκουσα πως παραδέχτηκες ότι ήμουνα ο ένας άκουσα να λες πως είμαι το δικό σου πεπρωμένο άκουσα πως έχεις πια εγωισμό μαχαιρωμένο Δεν έχεις φύγει είσαι εδώ αυτό το ξέρεις και καλύτερα απο μένα δεν έχεις φύγει είσαι εδώ με ένα φτερό πουλί δεν πέταξε κανένα Δεν έχεις φύγει είσαι εδώ αυτό το ξέρεις και καλύτερα απο μένα δεν έχεις φύγει είσαι εδώ με ένα φτερό πουλί δεν πέταξε κανένα Άκουσα πως όταν πίνεις αναφέρεις το όνομα μου

Κι όμως-Δημήτρης Κοντολάζος

Posted: 12 Sep 2011 03:43 PM PDT

Κι όμως κι όμως θα τα βρουμε πάλι Είμαστε μεγάλοι και θα τα μπαλώσουμε Κι όμως κι όμως στοίχημα θα βάλω θα ρθει κάτι άλλο και θα ξελασπώσουμε Είμαστε σαν τα μικρά παιδιά αγαπιόμαστε κι όμως μαλώνουμε κρύβουμε ουρανούς μες στην καρδιά φτιάχνουμε όνειρα και τα σταυρώνουμε Κι όμως κι όμως θα τα βρουμε πάλι Είμαστε μεγάλοι και θα τα μπαλώσουμε Κι όμως κι όμως στοίχημα θα βάλω θα ρθει κάτι άλλο και θα ξελασπώσουμε Είμαστε σαν τα μικρά παιδιά Μια βριζόμαστε και μια φιλιόμαστε Κόβουμε στη μέση τη μπουκιά Κι έπειτα ξανά πετροβολιόμαστε Κι όμως κι όμως θα τα βρουμε πάλι Είμαστε μεγάλοι και θα τα μπαλώσουμε Κι όμως κι όμως στοίχημα θα βάλω θα ρθει κάτι άλλο και θα ξελασπώσουμε

Και πεθαίνω-Δημήτρης Κοντολάζος

Posted: 12 Sep 2011 03:41 PM PDT

Τώρα που τραβάμε χωριστά νιώθω σαν χαλίκι μες στο δρόμο που ο καθένας πάνω του πατά, κι εγώ λιώνω, κι εγώ λιώνω απ' τον πόνο. Και πεθαίνω, πεθαίνω, πεθαίνω σαν το δέντρο που είναι κομμένο, με τα όνειρα ξεριζωμένα και πεθαίνω, και πεθαίνω για σένα. Τώρα που δεν είμαστε μαζί κι η καρδιά μου έγειρε στο χώμα σκέφτομαι που μου 'δωσες εσύ του Ιούδα το φιλί στο στόμα. Και πεθαίνω, πεθαίνω, πεθαίνω σαν το δέντρο που είναι κομμένο, με τα όνειρα ξεριζωμένα και πεθαίνω, και πεθαίνω για σένα.

Εκείνη κι εγώ-Δημήτρης Κοντολάζος

Posted: 12 Sep 2011 03:37 PM PDT

Φίλε, τα λόγια σου να είναι μετρημένα όταν μιλάς για κείνη και για μένα. Εγώ δεν σου 'δωσα δικαίωμα κανένα, φίλε, τα λόγια σου να είναι μετρημένα. Εκείνη κι εγώ, εκείνη κι εγώ είμαστε ένα κι οι δυο, εκείνη κι εγώ, εκείνη κι εγώ είμαστε ένα κι οι δυο. Φίλε, για κείνηνε κουβέντα δεν σηκώνω και την αξία της εγώ την ξέρω μόνο. Αυτό τον έρωτα κανείς δεν θα χτυπήσει, ούτε κι ο θάνατος μπορεί να μας χωρίσει.

δεν μπορώ να κόψω εσένα-Δημήτρης Κοντολάζος

Posted: 12 Sep 2011 03:32 PM PDT

Έκοψα το τσιγάρο, έκοψα το πιοτό κι όσες παλιές συνήθειες μου έκαναν κακό. Χίμηξα μες στη μέρα το γέλιο μου να βρω και πήρα άλλο δρόμο να μην καταστραφώ. Μα δεν μπορώ να κόψω εσένα γιατί αν μου φύγεις θα χαθώ, κι ας είσαι μέσα στη ζωή μου το πιο σκληρό ναρκωτικό. Έκοψα το ξενύχτι, την άσωτη ζωή στα μάτια μου να έρθει το φως που 'χει χαθεί. Έκοψα με μαχαίρι τις πράξεις τις τρελές να κάνω πιο ωραίο το αύριο από το χθες. Μα δεν μπορώ να κόψω εσένα γιατί αν μου φύγεις θα χαθώ, κι ας είσαι μέσα στη ζωή μου το πιο σκληρό ναρκωτικό.

Αν ήξερες την ιστορία μου-Δημήτρης Κοντολάζος

Posted: 12 Sep 2011 03:29 PM PDT

Αν ήξερες την ιστορία μου δε θα 'λεγες κοιτάξτε έναν τρελό Αν ήξερες πως έφτασα ως εδώ θα μου 'δινες στις χούφτες σου νερό Αν ήξερες την ιστορία μου και αν έμπαινες μες στην καρδιά μου σε άγιο δισκοπότηρο θα μάζευες τα δάκρυά μου σε άγιο δισκοπότηρο θα μάζευες τα δάκρυά μου Αν ήξερες την ιστορία μου τι τράβηξα εγώ από παιδί Αν ήξερες τι κρύβω στην ψυχή θα ζήταγες συγνώμη μια ζωή

Professional Sinnerz - Μη με περιμένεις (feat. Αλχημιστής & Disastah) 1

Posted: 12 Sep 2011 01:53 PM PDT

Professional Sinnerz - Μη με περιμένεις (feat. Αλχημιστής & Disastah)

Posted: 12 Sep 2011 01:52 PM PDT

<iframe width="420" height="345" src="http://www.youtube.com/embed/Y1zZbBXWBNE" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

Travis-Sing

Posted: 12 Sep 2011 10:56 AM PDT

Related Articles :


Stumble
Delicious
Technorati
Twitter
Facebook

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

LOST EMPIRE

Γράψε το e-mail σου:

Σας ευχαριστώ!

Συγγραφείς

Συνεχώς

30 ημέρες

7 ημέρες

Comments Posts

Top 10 σχολιαστές