Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Pantocratoria©


Pantocratoria©


Σωτήρης Χατζάκης: «Φοβάμαι τις σέχτες στη ζωή και στο θέατρο»

Posted: 20 Jun 2011 01:17 PM PDT

thumb

Συνέντευξη στην Κατερίνα Αγγελιδάκη

Εδώ και δύο χρόνια έχει αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Αλλά όχι μόνο. Έχει αναλάβει, επίσης, την εξυγίανση του μεγάλου και βραδυκίνητου οργανισμού με τα τεράστια χρέη, θύμα κι αυτός των στρεβλώσεων και της πελατειακής πολιτικής που ταλανίζουν το κράτος. Σήμερα, ύστερα από μια εξαιρετικά επιτυχημένη χρονιά που του επέτρεψε να «κάνει ταμείο» ξεπληρώνοντας μεγάλο μέρος των χρεών, ο Σωτήρης Χατζάκης μπορεί να δει πια με συγκρατημένη αισιοδοξία το μέλλον του οργανισμού αλλά και να απαντήσει στους επικριτές του.

Τι έχει συμβεί εδώ και 2 χρόνια που ανέλαβες διευθυντής του ΚΘΒΕ, ποιο στόχο έβαλες και σε ποιο σημείο είσαι; Το πρώτο που έπρεπε να συμβεί ήταν η αντιμετώπιση του οικονομικού χρέους των 3.400.000 ευρώ. Ξεκίνησε και συνεχίζεται μια ιστορία που λέγεται μείωση χρέους με την αποπληρωμή του ΙΚΑ ύψους 1.400.000, με μεγάλη οικονομία παντού, με ανακύκλωση σκηνικών, με μεταποίηση κοστουμιών, έτσι ώστε να έχουμε πλούσιο αποτέλεσμα με φτωχά μέσα. Φέτος από 1η Σεπτεμβρίου μέχρι σήμερα έχουμε αύξηση 48% στις εισπράξεις και 67% στα εισιτήρια (160.000 θεατές). Από τότε που ανέλαβα, κάναμε παραγωγές από 500 μέχρι 3.500 ευρώ, που κόστισε η «Λωξάντρα», με πιο πλούσια παραγωγή τους «Αχαρνής» με 15.000 ευρώ.

Σοβαρολογείς

ότι η «Λωξάντρα» με τέτοια επιτυχία κόστισε μόνο 3.500 ευρώ; Ναι, διότι η παράσταση που σκηνοθετεί ο διευθυντής πρέπει να δίνει τον τόνο και το παράδειγμα, το οποίο πρέπει να είναι συγκροτημένο και σεμνό για να μπορεί να πείσει και τους άλλους να κάνουν το ίδιο Γιατί σου κάνει τόση εντύπωση το ποσό; Στο ΚΘΒΕ έχουμε συγκλονιστικό βεστιάριο, 100 θαυμάσιους ηθοποιούς, τους οποίους χρησιμοποίησα σχεδόν όλους στις παραστάσεις μας. Σήμερα το ΚΘΒΕ χρωστάει 2.000.000. Δεν θέλω να σχολιάσω πώς και γιατί φτάσαμε σε τέτοια χρέη, ποτέ δεν πρέπει κανείς να στρέφεται άκριτα εναντίον προηγούμενων διευθυντών, οι οποίοι είναι απόντες. 

Η εξάλειψη του χρέους είναι το μεγάλο σου στοίχημα φαντάζομαι. Δεν είναι το μόνο. Από την πρώτη μέρα που ανέλαβα, στράφηκα στον Βορρά. Μεγάλο στοίχημα ήταν να πιάσω τον σφυγμό του μέσου ανθρώπου της Βόρειας Ελλάδας. Το Κρατικό πρέπει να κοιτάζει στη Θεσσαλονίκη, στους όμορους δήμους και στα Βαλκάνια, και μέσω αυτών στην Ευρώπη, και σε αυτό τον στόχο έπρεπε να συγκεντρωθώ απολύτως. Γι' αυτό δραστηριοποίησα το κλιμάκιο Μακεδονίας - Θράκης, που περιοδεύει τον χειμώνα στα σύνορα και ήταν απενεργοποιημένο επί 26 χρόνια. Επίσης θεσμοθετήσαμε μια σκηνή που λέγεται «Ανοιχτά Σύνορα» και φέραμε Βαλκάνιους στο ΚΘΒΕ. Ανοίξαμε το θέατρο στην πόλη με δράσεις νέων σχημάτων, οργανώθηκε το θέατρο στα καφέ, κάναμε θέατρο κατ' οίκον, πήγαμε δηλαδή στα σπίτια συμπολιτών με κινητικά προβλήματα, στις φυλακές, στα νοσοκομεία, ιδρύσαμε την Πειραματική Σκηνή, το φεστιβάλ νέων δημιουργών («Χώρος δράσης»).

Μείωσες, όμως, και το προσωπικό με απολύσεις. Δεν απέλυσα κανέναν, αλλά, ναι, έκανα μεγάλη μείωση προσωπικού μη ανανεώνοντας 101 συμβάσεις. Και δεν το έκανα μόνο για να μειώσω τα έξοδα. Το Δημόσιο πάσχει από την παθογενή σχέση της κοινωνίας με το κομματικό προσωπικό. Στο ΚΘΒΕ υπήρχαν άνθρωποι εγκάθετοι από όλα τα κόμματα, που ούτε πρόσφεραν ούτε αναπτύσσονταν. Έκανα εκκαθάριση και αναδιανομή στα τμήματα, σύμφωνα με τα πραγματικά προσόντα των υπαλλήλων. Ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν - και δεν είμαι ιδεολογικά νεοφιλελεύθερος - ότι η παραγωγικότητα και η αποδοτικότητα πρέπει να συνδέονται άμεσα με τη μισθοδοσία. Ίσως ακούγεται επικίνδυνο στις μέρες μας, αλλά το λέω επειδή το έχω ζήσει. Δεν μπορείς να έχεις κάποιους που εργάζονται συνειδητά και κάποιους που δεν δουλεύουν εις βάρος όλων των άλλων. Είναι μεγάλη αδικία.

Μη μου πεις, όμως, ότι δεν σου ζήτησαν ρουσφέτια κάποιοι υψηλά ιστάμενοι. Η απάντησή μου προς όλους είναι σταθερή και μόνιμη: ελάτε να πληρώσετε εσείς αυτούς που μου ζητάτε να προσλάβω. Δεν μπορείς σε αυτή τη δίνη που περνάει η χώρα να είσαι έρμαιο πελατειακών σχέσεων. Αν ο διευθυντής υποχωρεί, δεν είναι διευθυντής, αλλά ένα υποκείμενο που κάνει συνεχώς συμβιβασμούς δίχως τέλος.

Εσύ δεν έχεις κάνει καμία υποχώρηση ως διευθυντής; Λένε κάποιοι ότι έχεις κάνει καλλιτεχνικά σκόντα για να κόψεις εισιτήρια. Αν ήμουν ιδιώτης, θα έκανα αποκλειστικά τελετουργικό και εργαστηριακό θέατρο, που ξέρεις ότι αγαπώ. Όμως στο ΚΘΒΕ δεν είμαι μόνος μου. Το «εγώ» έγινε «εμείς». Ο διευθυντής από τη στιγμή που αναλαμβάνει τη θέση δεν είναι αυτόνομος καλλιτέχνης. Το κρατικό θέατρο δεν είναι το ιδιωτικό θέατρο κανενός, ούτε βέβαια του διευθυντή. Από τη στιγμή που περνάει το κατώφλι, ξεχνάει τον εαυτό του, χωρίς να τον προδίδει. Ακούει την κοινωνία, ανοίγει μια μεγάλη βεντάλια να αφουγκραστεί τον μέσο όρο, τον οποίο κάποιοι από τη θεατρική κοινότητα συνήθως δεν σέβονται θεωρώντας τον εαυτό τους υπερκείμενο και πεφωτισμένο, φωτεινή πρωτοπορία που θα εκπολιτίσει τη μάζα.

Μοιάζει με καταγγελία αυτό. Πού την απευθύνεις; Είναι καταγγελία, και μάλιστα σφοδρή, διότι αυτό που παρατηρείται είναι ένα φαινόμενο νεοσταλινικού τύπου. Αφορά όλους όσοι παριστάνουν τους εστέτ και δεν σκέφτονται ότι οι φορολογούμενοι που πληρώνουν πρέπει να ψυχαγωγηθούν, να παρηγορηθούν και να συν-λειτουργήσουν μαζί με όλη την γκάμα της κοινωνίας. Το να λες: αυτός είναι κιτς ή λαϊκιστής στις καλλιτεχνικές επιλογές του, είναι πολύ εύκολο διότι πιστεύω ότι βρισκόμαστε κάτω από την επιρροή ενός επαρχιωτισμού, ο οποίος μη γνωρίζοντας την κλασική τέχνη έχει παραδοθεί αμαχητί στο μεταμοντέρνο και στο παρακμιακό.

Είσαι αντίθετος με την πρωτοπορία που έχει γίνει μόδα; Όταν κάνεις αποδόμηση ή μια μεταμοντέρνα παράσταση, θα πρέπει να γνωρίζεις την κλασική τέχνη που σχολιάζεις, ανατρέπεις, ανασκολοπίζεις κ.λπ. Αν έχεις άγνοια, χάνουμε την πραγματική ευκαιρία να έρθει το κίνημα αυτό και να αντιπροσωπευτεί στην Ελλάδα σωστά και έγκυρα. Η ντεκαντάνς και το μεταμοντέρνο χρειάζονται και είναι ευπρόσδεκτα, αλλά όταν γίνονται σωστά, με γνώση του κλασικού, αντίληψη της ανατροπής του και κυρίως αισθητική. Ο Γιώργος Λούκος και ο Γιάννης Χουβαρδάς έφεραν νέα πράγματα, και καλά έκαναν. Πριν από αυτούς ήρθε ο Στούρουα με τους Καρέζη - Καζάκο στην Επίδαυρο, ο Λάγχοφ, ο Σερμπάν, και πάλι καλώς, διότι ο ορίζοντας του παλιού είχε αρχίσει να ραγίζει. Όμως, όταν αυτό που έρχεται αποκλείει κάθε τι άλλο, γίνεται ένα πράγμα κλειστό. Φοβάμαι τις σέχτες στη ζωή μου, και στον εαυτό μου και στους άλλους. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τις δημιουργεί πουθενά. Και στο ιδιωτικό και στο δημόσιο θέατρο πάνε να δημιουργηθούν σέχτες που αποκλείουν την κοινότητα του θεάτρου. Έχει ξαναγίνει αυτό όταν ο Αυλωνίτης, ο Μακρής, ο Σταυρίδης, ο Γκιωνάκης, ο Λογοθετίδης κ.λπ. δεν πέρασαν από την Επίδαυρο, τους εξοστράκισαν, τους σνόμπαραν, τους θεωρούσαν λαϊκούς.

Εδώ θα πρέπει να σταθούμε λίγο. Δεν είναι στα ζητούμενα ενός κρατικού θεάτρου να θέτει τη νέα πρόταση και να βοηθάει το κοινό να ξεφύγει από παγιωμένες αντιλήψεις; Βεβαίως. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει με την απώλεια της ιθαγένειάς σου. Όταν χάσεις την αγάπη για την ελληνικότητά σου, η οποία δεν είναι βέβαια εθνικισμός ή αυτισμός, χάνεις μοιραία την ταυτότητά σου. Το αυστηρά τοπικό είναι πάντα παγκόσμιο. Δες τον Μπόρχες, τον Σαγκάλ, τον Παπαδιαμάντη. Όταν η αρχική σου εκκίνηση είναι νοθευμένη και θολή, δεν πας πουθενά στον κόσμο. Ας σοβαρευτούμε και ας τελειώνουμε με τους ανθυποστάρ. Δεν μπορεί μια μικρή ομάδα που αποτελείται σήμερα από ελάχιστους ηθοποιούς, σκηνοθέτες, παραγοντίσκους και δημοσιογράφους να πιάνει τα πόστα και να θεωρεί ότι μπορεί να ελέγχει το κοινό, να προγράφει και να εγκρίνει ανθρώπους, διότι τότε μιλάμε για συνθήκες τρόμου, χυδαίες ταμπέλες και μεγάλες ευκαιρίες που μπορεί να πάνε χαμένες. Το θέατρο είναι ένα και μας χωράει, διάβολε, όλους ...;

Για τις κρατικές επιχορηγήσεις στο θέατρο τι έχεις να πεις; Πιστεύω ότι πρέπει να συνεχιστούν, αλλά όχι άκριτα. Το κύριο βάρος πρέπει να πέσει στις υλικοτεχνικές υποδομές και στις εγκαταστάσεις, μέσα από μια οργανωμένη και συγκροτημένη πολιτική δομή που θα ασκεί ουσιαστικό έλεγχο και θα δίνει ευκαιρίες στους νέους. Κανένας δεν έχει νοικιάσει επί 50 χρόνια τις επιχορηγήσεις ούτε έχει κληρονομικά δικαιώματα στα χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων. Στο κάτω - κάτω όλοι περαστικοί είμαστε και πρέπει να το καταλάβουμε επιτέλους.

Για τη γενικότερη κρίση τι πιστεύεις; Βλέπεις η κυβέρνηση να μπορεί να τα βγάλει πέρα σήμερα; Η αλήθεια είναι ότι δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση της. Ούτε στη θέση κάποιων από αυτούς που μεγάλωσαν με την αφίσα του Αντονιόνι στην γκαρσονιέρα και σήμερα αντιμετωπίζουν έναν τεράστιο ψυχολογικό διχασμό, έχοντας πέσει στα δίχτυα της μαφίας των μουλάδων της οικονομίας της αγοράς. Η χώρα δέχεται σφοδρή επίθεση από μια διεθνή μαφία κερδοσκοπίας φονταμενταλιστών της πιο ακραίας μορφής του νεοφιλελευθερισμού, δικηγορικών γραφείων που πουλάνε απειλή και τρομοκρατία έχοντας θυγατρικά τους όργανα τους περίφημους οίκους αξιολόγησης. Ο θυμός, η ανασφάλεια και η πνευματική ολισθηρότητα συνθέτουν τον ψυχισμό των αγανακτισμένων Ελλήνων αυτή τη στιγμή. Ένα μείγμα δραματικό και εξαιρετικά επικίνδυνο. Ένα δίκοπο μαχαίρι, φάρμακο και φαρμάκι από όλους προς όλους. Και μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά, κάποιοι αξιόλογοι άνθρωποι του πολιτικού προσωπικού.

Αν υπάρχουν τέτοιοι, γιατί δεν παραιτούνται; Διότι και αυτοί, όπως όλη η κοινωνία, έχουν πανικοβληθεί από την πιο άγρια τρομοκρατική επίθεση που δέχτηκε ποτέ ο τόπος. Μην ξεχνάμε ότι η ισχυρότερη μορφή τρομοκρατίας είναι η φτώχεια, όπως έλεγε ο Γκάντι.

Δημόσιο: Πρώτα η μονιμότητα, μετά οι απολύσεις

Posted: 20 Jun 2011 01:11 PM PDT

Σε ανοικτή διαβούλευση θα τεθεί το θέμα της άρσης της μονιμότητας στο δημόσιο, σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Ηλία Μόσιαλο.

Σε συνέντευξή του στο ραδιοσταθμό «ΒΗΜΑ» τόνισε πως τα θέματα της αναδιάρθρωσης του δημοσίου τομέα «θα αντιμετωπιστούν στο πλαίσιο της γενικότερης συνταγματικής μεταρρύθμισης όταν αυτά ανοιχθούν από την κυβέρνηση τους επόμενους μήνες.»

Ο κ. Μόσιαλος έσπευσε να συμπληρώσει πως δεν υπάρχουν προειλημμένες αποφάσεις.

Όσον αφορά στο ενδεχόμενο απολύσεων στο δημόσιο για όσους αξιολογηθούν αρνητικά από το ΑΣΕΠ, το άφησε ανοιχτό, λέγοντας πως πρώτα θα πρέπει να διαμορφωθεί το πλαίσιο αξιολόγησης και μετά θα γίνουν συζητήσεις.

Ακριβότερο 73 ευρώ το οικογενειακό καλάθι

Posted: 20 Jun 2011 01:04 PM PDT

Παρά το γεγονός ότι, τα εισοδήματα των Ελλήνων πολιτών υπέστησαν σημαντική μείωση λόγω των οριζόντιων περικοπών, το οικογενειακό καλάθι ακρίβυνε.

Σύμφωνα με έρευνα του Ελληνικού Κέντρου Καταναλωτών, τον Μάιο του 2011 παρατηρείται αύξηση 73 ευρώ ή ποσοστό 3,3% σε σχέση με αντίστοιχο χρονικό διάστημα του 2010. Το τρέχον έτος, το οικογενειακό καλάθι έφθασε στα 2312,26 ευρώ ενώ το 2010 κόστιζε 2238,62 ευρώ.

Τη μεγαλύτερη αύξηση παρουσίασαν η στέγαση με αύξηση 9% , οι μεταφορές με 6% ενώ ακολουθούν διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά με 3,5%, αλκοολούχα ποτά και καπνός με αύξηση 3,3%, ο κλάδος ένδυσης  και υπόδησης 3%, επικοινωνίες 2,3%, ξενοδοχεία, καφέ και εστιατόρια 1,1%

Μίλα του για... σεξ

Posted: 20 Jun 2011 01:02 PM PDT

Έχεις παράπονα από το σύντροφό σου σχετικά με το σεξ, αλλά διστάζεις να του μιλήσεις; Δικαίως! Είτε πρόκειται για σχέση που μόλις ξεκίνησε είτε για γάμο ή συμβίωση χρόνων, οι συζητήσεις που αφορούν στην ερωτική ζωή δεν είναι ποτέ εύκολες, είναι όμως αναγκαίες αν επιθυμείς βελτίωση. Πάρε μερικές ιδέες για το πώς να θίξεις διακριτικά και με αποτελεσματικότητα το θέμα στον καλό σου.

- Ξεκαθάρισε στον εαυτό σου το ζήτημα και βεβαιώσου ότι έχεις αποφασίσει ακριβώς τι θέλεις να συζητήσεις μαζί του. Μόνο έτσι θα είσαι σαφής και θα πετύχεις το επιθυμητό.

- Αναζήτησε την κατάλληλη στιγμή. Καλύτερα να ξεκινήσεις την κουβέντα όταν εκείνος θα είναι χαλαρός και ξεκούραστος. Οπωσδήποτε μην το κάνεις εν μέσω κάποιου καυγά ή σε στιγμές έντασης.

- Διάλεξε τον κατάλληλο χώρο. Μην επιλέξεις να αρχίσεις τη συζήτηση στο κρεβάτι πριν ή μετά τη σεξουαλική πράξη, γιατί θα νομίσει πως σε έχει απογοητεύσει, γεγονός που θα σας δημιουργήσει περαιτέρω προβλήματα.

- Μην ξεχνάς ότι πρόκειται για ένα θέμα άκρως ευαίσθητο που απαιτεί ειδικούς χειρισμούς. Μην είσαι αυστηρή ή επικριτική αν θες η συζήτηση να αποδώσει αποτελέσματα

Μαζί... στα δύσκολα και τα εύκολα

Posted: 20 Jun 2011 01:01 PM PDT

Η συμπαράσταση είναι ένα από τα πιο καίρια στοιχεία που δυναμώνουν μία ερωτική σχέση ...; Άλλωστε θα το έχετε αντιληφθεί ότι οι σχέσεις γίνονται πιο δυνατές όταν μοιραζόμαστε λύπες ...; αλλά και χαρές.

Ωστόσο στις καλές στιγμές τείνουμε, να μην εκδηλώνουμε τόσο τον ενθουσιασμό μας για κάποια επιτυχία του άλλου, καθώς πιστεύουμε ότι ο σύντροφός μας καταλαβαίνει πως μοιραζόμαστε τη χαρά του.

Σύμφωνα όμως με έρευνα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, αν η συμπαράστασή μας στις χαρές του άλλου έχει την ίδια ένταση με εκείνη των δύσκολων στιγμών, τότε οι δεσμοί που μας συνδέουν γίνονται αδιάσπαστοι.

Οι γυναίκες προτιμούν... τα κακά παιδιά

Posted: 20 Jun 2011 12:59 PM PDT

Για πρώτη φορά, επιστημονική μελέτη ανακαλύπτει ότι το χαμόγελο δεν είναι εξίσου σέξι για τα δύο φύλα και δείχνει ότι η «αποτύπωση» της ευτυχίας στο πρόσωπο, μέσω του χαμόγελου, είναι ένα πρωτίστως γυναικείο σεξουαλικά επιθυμητό χαρακτηριστικό και όχι ανδρικό.

Στον αντίποδα οι μελαγχολικοί άνδρες είναι πιο ελκυστικοί για τις γυναίκες.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Τζέσικα Τρέισι του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο επιστημονικό έντυπο Εmotion, έδειξαν εκατοντάδες φωτογραφίες του αντίθετου φύλου, οι οποίες έδειχναν ανθρώπους με διαφορετικές συναισθηματικές καταστάσεις, σε περίπου 1.000 άτομα, άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι στη συνέχεια κλήθηκαν να «βαθμολογήσουν» τις φωτογραφίες, ανάλογα με το βαθμό γοητείας.

Διαπιστώθηκε, έτσι, ότι οι άνδρες που θέλουν να «ρίξουν» μια γυναίκα, έχουν αυξημένες πιθανότητες να το πετύχουν αν δείχνουν μελαγχολικοί και, παράλληλα, αποπνέουν δύναμη και περηφάνια.

Λιγότερο σέξι δείχνουν οι ελαφρώς ντροπαλοί, οι οποίοι, πάντως, είναι περισσότερο γοητευτικοί σε σχέση με όσους δείχνουν πολύ χαρούμενοι και ανάλαφροι ή κάπως ένοχοι.

Αντίθετα, οι άνδρες προτιμούν πρωτίστως τα χαμογελαστά γυναικεία πρόσωπα και πολύ λίγο έλκονται σεξουαλικά από γυναίκες που αποπνέουν αυτοπεποίθηση και περηφάνια.

Οι ερευνητές δεν είναι βέβαιοι γιατί υπάρχει αυτή η διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα, πάντως θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι έχει βαθιές εξελικτικές ρίζες, αλλά και πολιτισμικές.

Τέλος οι ερευνητές διευκρίνισαν ότι τα συμπεράσματά τους αφορούν μόνο στην πρώτη εντύπωση και δεν συμβουλεύουν τους άνδρες να υιοθετήσουν ένα μελαγχολικό στιλ, γιατί κάτι τέτοιο πιθανότατα θα τους γυρίσει μπούμερανγκ.  

Έδειξε το string της και πήρε πίσω το Φ.Π.Α

Posted: 20 Jun 2011 11:56 AM PDT

Πήγε στην Κρήτη για διακοπές, ωστόσο για να γυρίσει στη Ρωσία, έπρεπε να επιδείξει σε έναν τελωνιακό το string της ...;

Ο λόγος για μια κοπέλα από τη Ρωσία, η οποία την ώρα που έφευγε για τη χώρα της από το αεροδρόμιο του Ηρακλείου, θέλησε να πάρει πίσω τα χρήματα που της αναλογούσαν από την επιστροφή του φόρου.

Ωστόσο, όταν έδωσε στον τελωνιακό την απόδειξη που κρατούσε στα χέρια της, τον άφησε με το στόμα ανοικτό ...; Ο τελωνιακός είδε μια απόδειξη 1500 ευρώ, για ένα string!

Αμέσως αναρωτήθηκε αν η δίμετρη Ρωσίδα του έκανε πλάκα, ωστόσο αυτή δεν αστειευόταν. Έτσι, άνοιξε τη βαλίτσα της κι έβγαλε από μέσα τοπ επίμαχο εσώρουχο, το οποίο ήταν «ντυμένο» από κρύσταλλα Swarovski.

Ο τελωνιακός ...;κατάπιε τη γλώσσα του και τελικά η νεαρή κοπέλα από τη Ρωσία πήρε πίσω τα 350 euro που της αναλογούσαν και επέστρεψε στην πατρίδα της ...;

Μέρες παράξενες

Posted: 20 Jun 2011 06:30 AM PDT

Μέρες παράξενες

Μπαίνεις σε ένα site. Πρώτη είδηση η γνωστή. Για τις πολιτικές εξελίξεις, για την υψηλή τέχνη της προβοκάτσιας των επεισοδίων στο Σύνταγμα, για Αγανακτισμένους, αμήχανους και μπερδεμένους Έλληνες πολίτες.

Μέσα σε όλα, όπως μάθαμε για λίγες τουλάχιστον ώρες, μέχρι η παραίτηση να γίνει ανασχηματισμός, ψάχναμε για πρωθυπουργό κοινής αποδοχής. Για έναν τύπο που θα αποφασίζε λίγο πολύ για τα ίδια, μείον το πολιτικό κόστος. Τελικά δεν ήρθε.

Σε έναν ιδανικό κόσμο, η σύντομη αναζήτηση - για τους περισσότερους τεράστια επικοινωνιακή γκάφα - θα συνδεόταν με την απογοητευτική είδηση που ακολουθούσε λίγο πιο κάτω: «Ζέλικο Ομπράντοβις: Δεν φεύγω από τον Παναθηναϊκό». Κρίμα, θα ήταν μια κάποια λύση, ο Ζοτς, για τη θέση του πρωθυπουργού. Κοινή αποδοχή θα είχε, μοιάζει πιο σοβαρός από 300 υψηλούς πολίτες της χώρας μαζί, από ηγεσία άλλο τίποτα, αλλά ίσως επειδή είναι σοβαρός, προφανώς και δεν θα πάρει τη δουλειά. Η δεύτερη επιλογή, ο Τσακ ο Νόρις, δεν βγαίνει στα τηλέφωνα οπότε έχουμε πρόβλημα.

Πέρα από την (κακή) πλάκα. Είναι περίεργες οι μέρες που ζούμε. Τα αθλητικά, ως εσωτερικές ειδήσεις, μακριά από ΝΒΑ, Formula και διεθνείς μεταγραφές  έχουν ενδιαφέρον πιο πολύ για την παρακμή του συστήματος. Για καλές εφημερίδες που αλλάζουν ζωή ή ετοιμάζονται να κλείσουν, για καλούς συναδέλφους που μένουν χωρίς δουλειά, για απεργίες, απολύσεις και εκβιασμούς.

Ειρωνικά, την ίδια ώρα οι εφημερίδες προσπαθούν να μιλήσουν για μεταγραφές, εκατομμύρια ευρώ και ξόδεμα χρημάτων σε ποσότητες που συνήθως χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε το χρέος. Η αμηχανία όμως δεν κρύβεται. Δεν μιλάμε για Πιζάρο, για Σαβιόλα, για τις φανέλες του Φίγκο που είναι κρυμμένες καπου σε μια αποθήκη στον Πειραιά. Αυτά τα λέγαμε τις παλιές εποχές, τότε που το ευρώ ήταν ισχυρό και η ψευδαίσθηση πιο δυνατή από ποτέ. Τώρα πια, μόνο λογική. Και λίγο θλίψη.

Το να περιμένει κανείς μεταγραφές αεροδρομίου, χτυπήματα γεμάτα χειμωνιάτικες ονειρώξεις και ονόματα που κοστίζουν εκατομμύρια ευρώ, είναι πιο αφελές από το να περιμένεις πολιτικό με τσίπα, συνδικαλιστή με όρεξη για δουλειά και πρωθυπουργό με την λέξη παραίτηση στο λεξιλόγιο του. Οι μεταγραφές φέτος θα είναι επιπέδου ΔΝΤ, το διαβάζει κανείς πίσω από τις γραμμές που οι έρμοι οι ρεπόρτερ των μεγάλων ομάδων προσπαθούν να γεμίσουν τις σελίδες. Και αν για το ποδόσφαιρο είναι αναμενόμενο, όλη αυτή η στέγνα, θα επηρεάσει και τον ήδη δοκιμαζόμενο αθλητικό Τύπο που τι περιμένει σε αυτή τη ζωή; Μια παραλία, ένα φρέντο και μια ελπίδα πως τον χειμώνα η ομαδα θα πετάει. Οι συνταγές όμως αλλάζουν μαζί με τις εποχές.

Είναι λίγο αμήχανο να γράφεις για αθλητικά αυτούς τους καιρούς. Την εποχή που το να έχεις δουλειά, σε κάνει να νιώθεις σχεδόν ένοχος, το να αναλύεις με πάθος την μπάλα και το πόσα εκατομμύρια πρέπει να ξοδέψει ο καθένας για την ομάδα του σε κάνει από αναίσθητο μέχρι εκτός πραγματικότητας. Αλλά αυτός είναι ο κόσμος μας και πρέπει να τον αντέξεις. Γιατί να τον αλλάξεις - στην μπάλα τουλάχιστον - δεν μπορείς. Στην κοινωνία ίσως. Αλλά και αυτό, θα φανεί στο χειροκρότημα, μόλις αδειάσει η πλατεία. Αν αδειάσει.

Συντάκτης:  Δημήτρης Θεοδωρόπουλος

Χόκεϊ, ξύλο, έρωτας, χάος

Posted: 20 Jun 2011 06:16 AM PDT

Η εικόνα είναι συνηθισμένη. Η τοποθεσία οχι. Μακριά από την κατεδαφιζόμενη Ελλάδα, εκεί πέρα στο δυτικό, πολιτισμένο και για κάποιους φίλους των απλουστεύσεων ξενέρωτο Βανκούβερ, μια πόλη καίγεται. Κάποιοι όμως δεν δίνουν δεκάρα.

Αρχικά η αθλητική πρόφαση, αυτή που κάνει ένα θέμα σαν αυτό να ταιριάζει με το αθλητικό site. Κάφροι υπάρχουν παντού. Οπαδοί επίσης. Βία και ανάγκη για ξέσπασμα επίσης. Ακόμα και αν δεν ξέρουμε αν υπάρχουν αθλητικές εφημερίδες με μαϊμούδες και σεξουαλικούς τίτλους, ακόμα και αν υποθέσουμε πως ο οπαδισμός μπορεί να είναι ένα ξέσπασμα από τον πλήρως οργανωμένο τρόπο ζωής, την αφόρητη καθημερινότητα, δεν γίνεται να μην σημειώσουμε την αντίφαση: Ξύλο, βία, μια σπασμένη πόλη και κάποιοι Καναδοί με κουκούλες (προφανώς υπερατλαντικοί οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ), με αφορμή μια ήττα σε έναν αγώνα χόκεϊ.

Οι Vancouver Canucks έχασαν με 4-0 από τους Boston Bruins και οι περήφανοι οπαδοί των πρώτων, αποφάσισαν να κάψουν την πόλη. Δεδομένου πως ζούμε σε μια εμπόλεμη χώρα, δεδομένου πως η πρώτη ανακλαστική αντίδραση του μέσου Έλληνα είναι «τι λένε οι ξένοι για εμάς», ένα κόμπλεξ που χρονολογείται πολύ πριν από τη Μεταπολίτευση, η είδηση είναι λίγο καθησυχαστική: Και άλλοι τα καίνε, με λιγότερο σημαντικές αφορμές, καλό θα είναι να μην μελαγχολούμε με τα χάλια μας. Να τα διορθώσουμε ναι. Να ντρεπόμαστε λες και κρεμάμε τα βρόμικα εσώρουχα μας και θα τα σχολιάσουν οι γείτονες, όχι. Αυτό δεν θα σε κάνει ποτέ καλύτερο, μόνο περισσότερο κομπλεξικό.

Αλλά το θέμα δεν είναι μόνο οι ταραχές για μπαστούνια του χόκεϊ. Το θέμα είναι και ο έρωτας. Η φωτογραφία που έχει εμφανιστεί εδώ και λίγες ώρες και ήδη, ποντάρω στο επόμενο πρωτάθλημα των Canucks, βρίσκεται σε χιλιάδες αν όχι εκατομμύρια ρομαντικά wallpapers ανά τον κόσμο τα λέει όλα. Αλλά σηκώνει και ανάλυση άνω των χιλίων λέξεων: Ένα ζευγάρι, ανάμεσα σε καπνούς και φωτιές, φιλιέται, αγγίζεται, χαϊδεύεται ή επί το λαϊκότερο ψιλοχαμουρεύεται, χωρίς να το νοιάζει το τέλος του κόσμου που γίνεται γύρω του. Η μήπως όχι;

Ο Καναδός Ρίτσαρντ Λαμ, ο άνθρωπος πίσω από τη φωτογραφία, εξήγησε το πώς πήρε τη φωτογραφία: «Ήμουν αρκετά μέτρα μακριά. Είδα δυο ανθρώπους κάτω στο έδαφος, νόμιζα πως ένας από τους δυο είχε τραυματιστεί. Πήρα δυο τρεις λήψεις και μετά κάτι άλλο μου τράβηξε τη προσοχή. Την ίδια ώρα, η πόλη καιγόταν. Μετά από λίγο, οι αστυνομικοί ξεκίνησαν να μας κυνηγούν. Έτρεξα μακριά. Μόλις τις εμφάνισα, χαμογέλασα με την επιτυχία». Μήπως όμως η ιστορία δεν είναι τόσο ρομαντική; Κάποιοι υποστηρίζουν πως δεν είναι μια ρομαντική, αλλά μια τραγική στιγμή, με την κοπέλα να ανήκει στους δεκάδες τραυματισμένους και μαχαιρωμένους περαστικούς ή διαδηλωτές ή οπαδούς ή απλά άτυχους. Το ζευγάρι αναζητείται, η απάντηση επίσης, αλλά όλα αυτά λίγη σημασία έχουν.

Διδάγματα από την ιστορία: 1) Κάφροι υπάρχουν παντού. Όρεξη για ξύλο επίσης. Η λογική αναζητείται παγκοσμίως. 2) Ακόμα και αν δεν είναι έρωτας, μια τρυφερή φωτογραφία μπορεί να γίνει επιτυχία. 3) Το ιντερνετ σαν μέσο εξάπλωσης είναι τόσο τρομακτικά άμεσο που οι εφημερίδες θα πρέπει πραγματικά να ανησυχήσουν αυτή τη φορά. Και τέλος, όποιος αγανακτισμένος έχει όρεξη για φιλιά στην ρημαγμένη Πανεπιστημίου, ας το σκεφτεί ξανά: Τα χημικά στην άσφαλτο μυρίζουν ακόμα.

Μεταγραφικά παραμύθια

Posted: 20 Jun 2011 05:57 AM PDT

Μεταγραφικά παραμύθια

Μεταγραφικά παραμύθια

Όλη η προσοχή στρέφεται πλέον στη μεταγραφική περίοδο, που έχει ξεκινήσει, αλλά προς το παρόν μοιάζει πιο φτωχή και από τον Βασιλάκη Καϊλα κατατρεγμένο λούστρο σε παλιά ελληνική ταινία!

Η μεταγραφική περίοδος λοιπόν είναι η μόνη περίοδος που κάνει ευτυχισμένο έναν άνδρα. Διότι η ...; άλλη ότι και να γίνει φέρνει μια αναστάτωση.  Όταν δεν έρθει, σημαίνει γεννητούρια, όταν πάλι έρθει σημαίνει ...; παύση εργασιών για να το πω όσο πιο ...; αναίμακτα γίνεται!

Ο οπαδός, εν γνώσει του μαγεύεται από το παραμύθι της μεγάλης μεταγραφής ξέροντας ότι οι πιθανότητες να βγουν αληθινά τα περισσότερα σενάρια είναι όσες και να ζητήσουν παραγγελιά από την Χαρά Βέρρα σε πανηγύρι κάτι από Νάνα Μούσκουρη και Μαρία Φαρντούρη.

Το ότι έχει ανάγκη λοιπόν το μεταγραφικό παραμύθι ο άνδρας, είναι ίσως ένα κατάλοιπο από την παιδική του ηλικία, ένας τρόπον τινά  παλιμπαιδισμός (μα τι γράφω σήμερα ο μπιπ μπιπ; Δε μου γλιτώνει το Πούλιτζερ).

Ειδικά αν μικρός κάποιος δεν είχε τη χαρά ν' ακούσει παραμύθια από τη γιαγιά ή τη μαμά του, αρέσκεται ακόμη περισσότερο να ακούει πλέον ως ενήλικας τα μεταγραφικά παραμύθια επουλώνοντας έτσι ένα τραύμα από τα παιδικά χρόνια! Σκέφτηκα λοιπόν κι εγώ, μπλέκοντας τα δύο θέματα, πώς θα ήταν τα γνωστά παραμύθια αν οι πρωταγωνιστές ήταν ποδοσφαιριστές και πρώτο θέμα στα πρωτοσέλιδα. Πάμε:

ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ- Η ΧΙΟΝΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ 7 ΝΑΝΟΙ: Μόνο 7 παίκτες του Α.Ο. Νάνων στη διάθεση της Χιονάτης. Δε συμπληρώνει ενδεκάδα. Φέρνει παίκτες από την Αλβανία μετά από ειδική συμφωνία του Α.Ο. Νάνων με το ...; συνάδελφο Φάτος Νάνο! Αναλαμβάνει τεχνικός διευθυντής ο ...; Μικρούτσικος που δηλώνει: «Βάζουμε τον πήχη ψηλά και περνάμε άνετα (από κάτω)»

ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ- Ο ΠΑΠΟΥΤΣΩΜΕΝΟΣ ΓΑΤΟΣ: Βαρύ διάστρεμμα ο παπουτσωμένος γάτος από ελαττωματικό παπούτσι. Η διοίκηση βάζει όχι απλά βαθιά, αλλά άπατα το χέρι στην τσέπη, δίνει 9 εκατ. ευρώ και φέρνει άλλους γάτους που θα κάνουν θαύματα, τον φημισμένο Θάντερκατς και το παγκόσμιου βεληνεκούς παρατράγουδο Κάτμαν. Οι δύο γάτοι δήλωσαν: «Ερχόμαστε να σκίσουμε τη γάτα!»

ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ- Η ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ: Σοκ και δέος στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Χτες αργά τη νύχτα ο πρόεδρος της Φούμα Παραμυθιού κύριος Ψεύδης Αβαβάδης,  έκλεισε την Σταχτοπούτα που δήλωσε: «Κάποιοι προσπάθησαν να μου ρίξουν στάχτη στα μάτια, αλλά ξέρω από στάχτες. Με κέρδισε που ο κύριος Αβαβάδης βρήκε το γοβάκι μου. Στόχος μου τώρα, το ...; χρυσό παπούτσι φυσικά. Έρχομαι έστω και τη δωδεκάτη ώρα να ...; μεταμορφώσω την ομάδα κι όλα τα άλλα είναι ...; κολοκύθια. Θέλω για προπονητή τον ...; Πρίγκιπα Ντούσαν»

ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ- Η ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ: Πήραν την Κοκκινοσκουφίτσα οι ...; Λύκοι. Πάταγος από την απρόσμενη μεταγραφή. «Κάποιοι ήθελαν να δουν το δέντρο κι όχι το δάσος» δήλωσε ο πρόεδρος των Λύκων Μιχαήλ Στρογκόφ. Εμείς πήραμε την κοκκινοσκουφίτσα, δεν ψωνίζουμε από το πανέρι. Έχουμε μεγάλα δόντια, μεγάλα χέρια, μεγάλα μάτια αλλά κυρίως όμως μεγάλο μπάτζετ. Όσοι λένε ότι πήραμε την κοκκινοσκουφίτσα για να την φάμε, απλά είναι εμπαθείς. Να πω ότι ήδη έχουμε προπωλήσει στην μπουτίκ μας 400000 κόκκινα σκουφιά με το νούμερο της νέας μεγάλης μας βεντέτας!

ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ- Ο ΠΙΝΟΚΙΟ: Ο Πινόκιο υπέγραψε στο ...; Ξυλόκαστρο και δήλωσε: «Η αλήθεια είναι ότι έχω μεγάλη μύτη κι έτσι θα μπορώ να χώνομαι σε όλες τις φάσεις, αλλά και να μυρίζω το γκολ. Ξέρω ότι στα ελληνικά γήπεδα πέφτει πολύ ξύλο, αλλά είμαι φτιαγμένος από και για ξύλο. Ό, τι άλλο και να σας πω, είναι ψέματα»!

ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ- Η ΩΡΑΙΑ ΚΟΙΜΩΜΕΝΗ: Στον ύπνο έπιασε ο πρόεδρος της ομάδας του Νυσταλέου Μορφέα, Κύπριος επιχειρηματίας Ύπνος Ύπνου τους υπόλοιπους μεγάλους συλλόγους κλέβοντας μέσα από τα χέρια τους την Ωραία Κοιμωμένη. Χαμός από χιλιάδες οπαδούς  που μόλις έμαθαν την είδηση έχασαν τον ύπνο τους κι ετοιμάζονται να ξενυχτήσουν για να υποδεχτούν το νέο απόκτημα στο αεροδρόμιο, κάνοντας όνειρα! «Θα ξυπνήσω παλιές μνήμες στους οπαδούς μας. Επίσης θα ξυπνήσω τον κοιμώμενο γίγαντα» δήλωσε η ωραία κοιμωμένη.

ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ -ΤΑ ΤΡΙΑ ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙΑ: Φέρνει τα τρία γουρουνάκια ο  μεγαλοχασάπης ιδιοκτήτης της ομάδας του Τσιμπουσιακού, Έκδορας Χασαπόπουλος, που δήλωσε: «Με την απόκτηση των τριών γουρουνακίων, έχω τους κατάλληλους παίκτες για να κυλιστούν στο ...; βούρκο του ελληνικού ποδοσφαίρου και να αντέξουν στη ...; λάσπη του τύπου εις βάρος μας. Φέρνω τα τρία γουρουνάκια γιατί είναι οι καταλληλότεροι παίκτες για το ...; χοιρό-τερο πρωτάθλημα!

ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ - Η ΜΙΚΡH ΓΟΡΓΟΝΑ:  Απίστευτο. Ο Γοργοπόταμος  έφερε τη Μικρή γοργόνα και ο Ελληνογάλλος πρόεδρος Μπερνάρ Ταπί Καιψύχραιμος δήλωσε: «Σήμερα είναι μια ιστορική μέρα για μας. Φέραμε τη Μικρή γοργόνα παρότι δεν υπήρχε ούτε ...; λέπι στα ταμεία μας. Τώρα θα την ρίξουμε κατευθείαν στα ...; βαθιά όπου φυσικά δε θα έχει κανένα πρόβλημα. Άντε να δούμε τι ...; ψάρια θα πιάσει. Επιλέξαμε τη μικρή γοργόνα και όχι κάποια άλλη μεγαλύτερη,  γιατί θέλαμε να ρίξουμε το μέσο όρο ηλικίας». Η γοργόνα δεν έκανε καμία δήλωση αφού τήρησε όπως ήταν επόμενο σιγή ...; ιχθύος!

ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ- ΤΟ ΑΣΧΗΜΟΠΑΠΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΚΥΚΝΟΣ: Ο πρόεδρος του Πανκαταθλιπτικού, κύριος Αποτρόπαιος Κουασιμόδος, τίναξε την μπάνκα στον αέρα, δηλώνοντας περιχαρής: «Θέλαμε να αλλάξουμε το άσχημο αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας μας και γι' αυτό φέραμε το πρώην ασχημόπαπο, που τώρα είναι πλέον κύκνος. Μάλιστα στο συμβόλαιο που υπογράψαμε με τον κύκνο, αναφέρεται ότι δεν πρόκειται να κάνει ποτέ ξανά την ...; πάπια, ειδικά στα δύσκολα παιχνίδια και ότι θα τερματίσει την καριέρα του στην ομάδα μας γράφοντας και το νέο ύμνο μας, το ...; κύκνειο άσμα!

ΥΓ: Όλα αυτά τα μεταγραφικά παραμύθια, αλλά και αυτά που γράφουν τέτοια εποχή τα αθλητικά Μ.Μ.Ε, είναι τόσο αθώα μπροστά σ' αυτά που μας σερβίρουν τόσα χρόνια οι πράσινοι,  μπλε και λοιποί ψευτοσωτήρες υπουργοί και βουλευτές της χώρας. Και όσοι νομίζουν ότι κάτι έγινε με την αλλαγή των υπουργών, τότε ας ξαναδιαβάσουν τη λέξη γιατί κρύβει μέσα της πώς πραγματικά είναι τα πράγματα για τον απλό Έλληνα πολίτη:

ανΑΣΧΗΜΑτισμός ...;

Συντάκτης:  Κωστής Τσατσαρός

Related Articles :


Stumble
Delicious
Technorati
Twitter
Facebook

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

LOST EMPIRE

Γράψε το e-mail σου:

Σας ευχαριστώ!

Συγγραφείς

Συνεχώς

30 ημέρες

7 ημέρες

Comments Posts

Top 10 σχολιαστές